© Kees-Jan Smit Onlangs (zie Brocante België) was ik in Temploux en vond er deze Eend. Het is een model van ongeveer 20 cm groot van het Franse merk JRD. Dit merk heeft veel 2cv's gemaakt die mee-evolueerde met de echte 2cv. Aan de hand van een paar details (de kleine bolle wieldoppen, ingegraveerde deuren en bijna VW-achtige koplampen) kon ik achterhalen dat het bouwjaar van deze Eend 1953 is.
Zijn gebruikssporen laten een actief leven zien, er is ooit intens genoten van dit stuk speelgoed. Hij heeft deuken, krassen en spinnenwebben, op de plekken waar de lak er af is heeft hij vliegroest, het opwindmechanisme van de achterwielaandrijving zit helemaal vast en er is ooit een ander rechter voorwiel opgekomen. Dat maakt 'm in mijn ogen alleen maar mooier, al staat hij bij mij wel veilig in de vitrine. Voor deze reportage echter mocht hij weer eens lekker door het gras crossen.
1 Comment
© Kees-Jan Smit Schreef ik laatst al over het vervangen van de benzinepomp in mijn eend, na een tijdje was het toch weer mis. De pomp pompte geen benzine meer naar de carburateur. Maar aan het pompje kon het niet meer liggen want die was nieuw. Bij inspectie van de benzineleiding kwam ik uit bij de tank waar een lekspoor zichtbaar was. Bovenop de tank loopt een stukje rubber leiding vanaf de vlotter, dat stukje rubber wil wel eens doorscheuren en dat was waarschijnlijk nu ook gebeurt.
Bij oudere eenden zit er een luikje in de bodem zodat je makkelijk bij de bovenkant van de benzinetank kunt. Bij moderne eenden is dat luikje er gek- en jammergenoeg niet meer, wat dus betekent dat de hele benzinetank onder de eend vandaan gesleuteld moet worden. Het is handig als de benzinetank leeg is ,maar aangezien ik die net had volgetankt moest er 20 liter brandstof overgeheveld worden. Daarvoor heb ik een handpomp, een 5-liter jerrycan en een dorstige ID19. Na drie keer op en neer lopen naar de ID was de tank leeg. Ik hield de laatste 5 liter in de jerrycan om die straks weer in de eend te kunnen doen. De benzinetank zit vast met vier bouten. Maar eerst moet de vulpijp die door het achterspatbord steekt verwijderd worden. Daarna kan de tank eronderuit, schoonmaken, leiding repareren, vlotter schoonmaken en terugmonteren met nieuwe pakking die grappig genoeg drie schroefgaatjes heeft, net zoals de velgen van de eend. Als de tank er uit is kun je een gedeelte van de bodem inspecteren waar je normaal gesproken niet bij kan, maar alles zag er nog prima uit. Alles weer monteren, benzine er in en starten. De hele operatie duurde een paar uurtjes. Het is en blijft Meccano. Kees-Jan Smit © Kees-Jan Smit Een mooie lentezondag en een eend die niet start, da's géén combinatie. Laatst had ik er al een nieuwe brandstofpomp in gezet maar nu kwam er weer geen benzine in de carburateur. Lag het probleem verderop in de benzineleiding of misschien in de tank zelf?
Vriend Jorn's advies was om eerst te proberen of de pomp wel uit een jerrycan wilde opzuigen. Jerrycan werd wijnfles in dit geval, en het goede nieuws is dat de pomp zijn werk prima deed! Het slechte nieuws is dat het dan misschien het filter in de benzinetank verstopt zit. Daarvoor moet de tank onder de eend vandaan gesleuteld worden en dat is een lastige klus. Als ik heel erg veel geluk heb kan het ook nog de tankdop zijn die niet ontlucht. Dat is een makkelijke test en ik blijk enorm veel geluk te hebben. Wat ik ook veel heb zijn losse onderdelen en daar zit een goede andere tankdop bij. Maandag ben ik met de eend op en neer naar kantoor geweest, het oor verdacht op gekke plofjes en de neus gericht op gekke geurtjes anders dan het heerlijke muffe interieurluchtje dat eenden zo kenmerkt. Hij rijdt weer zoals het hoort: heerlijk en zonder problemen. Kees-Jan Smit © Kees-Jan Smit Nu de gele Break in de winterstalling staat verschuift de aandacht voor autoklusjes naar mijn eend. Dit jaar had ik bedacht dat ik iets aan de stand van de koplampen wilde veranderen. De ingreep is puur esthetisch want het enige wat ik wil is ze iets verder naar binnen plaatsen, dichter tegen de motorkap aan. Net zoals bij de oude eendjes. Eendelijke geschiedsvervalsing plegen is vragen om ethische problemen. Voor puristen is elke wijziging in het origineel een gruwel. Ik ben niet zo'n purist maar ik probeer de aanpassingen die ik doe wel subtiel te houden. Voor mij persoonlijk dus wel een smallere koplampsteun, maar niet de oude koplampen met lichtverklikkertjes op de bovenkant. Wel het oude grilletje met de grote chevrons, maar niet een jaren '50 ribbelkap.
Bij de eend zijn de koplampen bevestigd op een steun die onder de motorkap doorloopt. Toen Citroën in 1974 besloot dat er op sommige uitvoeringen van de eend rechthoekige koplampen moesten komen, moest de koplampsteun aan beide kanten 40 mm breder worden gemaakt. Anders paste de rechthoekige koplampen niet, die zijn namelijk breder dan de ronde. De eenden met ronde koplampen kregen vanaf toen ook standaard de bredere koplampsteun wat resulteerde in dat de ronde koplampen wat verder uit elkaar kwamen te staan. Zo ook bij mijn 2cv6, die in mei 1981 uit de fabriek in Parijs kwam. En er is niks mis met de brede koplampsteun, net zoals er helemaal niks mis is met rechthoekige koplampen op een eend. Maar bij het bestuderen van foto's van jaren '60 eenden kwam ik telkens weer tot de conclusie dat ronde koplampen zo dicht tegen de motorkap eigenlijk zoveel mooier zijn. De aanblik van voren wordt strakker. De spatborden lijken breder en de snuit lijkt smaller. Het klopt beter. Dat wilde ik graag op mijn eend ook zo. Smalle koplampsteunen worden niet vaak aangeboden en aangezien mijn brede steun nog prima was heb ik besloten om die in te laten korten. Het demonteren is een fijn uurtje sleutelen en de steun staat naast de eend. Eendengarage Sander Aalderink heeft het slijp- en laswerk gedaan en afgesproken was dat ik de ingekorte steun zelf zou lakken. Twee lagen primer en drie lagen Gris Rosé en het zag er weer mooi uit. het monteren deed ik ook fluitend en de eerste keer de motorkap voorzichtig (want hij gaat nu vlak langs de koplampen) dichtdoen was een klein feestje. Wat mooi, precies zoals ik het eigenlijk al 23 jaar wilde. Kees-Jan Smit © Kees-Jan Smit Via de oproep van meneer Route Nationale zelf om de geschiedenis van zijn Peugeot 204 te achterhalen, herinnerde ik me de brief die ik ooit kreeg van de vorige eigenaresse van mijn Eend.
De Eend heeft voor mij twee eigenaressen gehad, twee zussen. De eerste (mevrouw Makkes van der Deijl) kocht de Eend in 1981 nieuw bij Citroëndealer Hoogeveen in Haarlem en zij heeft 'm vijf jaar gehad. Meteen werd er een extra 'bagagekontje' (een accessoire destijds, een plastic bak die aan de kofferruimte kon worden geschroefd zodat er meer bagage meegenomen kon worden) bij besteld want de familie hield erg van reizen en kamperen. Bij de brief zitten een paar kopiën van vakantiefoto's met de eend waarop het bagagebakje goed te zien is. 1981 naar Tsjechoslowakije, 1984 naar Carcassonne en de Spaanse Pyreneeën. Ze schreven me nog dat in deze eerste vijf jaar het dak twee keer was opengesneden en dat de Eend een keer gestolen is (en gelukkig weer snel teruggevonden in Amsterdam). In 1986 ging de auto door naar Elvira van Dijk uit Laren, de zus van de eerste eigenaresse. Haar dochter schreef mij enkele herinneringen die zij nog had aan de Eend. Over het zwarte skai op de bankjes dat 's zomers zo heet werd dat het pijn deed aan je blote benen, over het grappige pookje met het zwarte bolletje om mee te schakelen en over het linker klapraampje dat niet goed sloot en dus om de haverklap openwaaide. Bij deze zus was de Eend drie jaar, zij ruilde 'm in '89 in bij Citroëndealer Dereumaux in Waalre voor een knalblauwe AX waar ze ten tijde van het schrijven van de brief (1996) nog steeds mee reed. In 1989 kreeg ik de Eend van mijn ouders als eerste auto en zoals bekend heb ik 'm nog steeds. Kees-Jan Smit © Niko Bloemendal / Bloemendal Fotografie Met de 2CV op pad is in elk jaargetijde veel plezier. Ook in de herfst wanneer het mistig is, of wanneer de bladeren vallen. Het blijft mooi om te rijden en foto's te maken.
Niko Bloemendal / Bloemendal Fotografie © Kees-Jan Smit Om alle recent gemonteerde nieuwe onderdelen aan mijn Break even goed aan de tand te voelen, mocht 'ie meteen aan de volle bak. Mijn 2cv had een afspraak bij Le Garage om na een (te) lange winterslaap van drie winters technisch geheel nagekeken te worden. De eend ziet er na een flinke wasbeurt weer goed uit, maar de remmen doen het niet en de motor heeft al drie jaar niet gelopen, vandaar dat 'ie op een aanhanger weggebracht werd. De aanhanger woog al 500 kilo, de eend is 560 kilo dus de Snoek had 1060 kilo schoon aan de haak.
De hele weg van Haarlem tot Wassenaar schurkte de temperatuurmeter tegen het rood aan maar alles ging goed. Een mooie proef en tegelijkertijd natuurlijk een leuke actie want veel opgestoken duimen per kilometer, maar belangrijker... mijn eend is straks weer in orde. Kees-Jan Smit © Archives George Pol
© Mark Hidding Eind december was het weer tijd voor oliebollen, champagne en vuurwerk. Voor we hiervan konden genieten moest er nog eenmaal naar Frankrijk worden gereisd. Doel was het ophalen van een Citroen HY uit 1972 in Airvault. Op de heenreis (over Parijs en Vierzon) en de terugreis (via Nantes en Avranches) hoopten we nog wat andere zaken te bekijken. Op vrijdag 28 december richting Parijs gereden. De volgende ochtend DS-onderdelen bekeken bij Provins, NOS HY-plaatwerk gekocht bij Nemours (inclusief een fiets uit 1910) en een CX Leader gekocht bij Vierzon. Aan het begin van de avond de HY opgeladen. Even voor middernacht komen we aan bij Avranches. De volgende ochtend vlakbij Avranches een Type H uit 1953 bekeken en een 2CV uit 1957. Daarna snel richting huis om oud & nieuw te vieren. In 2013 gaan we verder!
Mark Hidding © Mark Hidding Afgelopen week hebben we weer een bezoek gebracht aan Frankrijk. Op maandagmiddag heen gevlogen. Dinsdag in totaal 5 afspraken kunnen afleggen. De leukste was het bezoek aan een verzamelaar ten oosten van Parijs. Een man met een oude boerderij met schuren vol met oude auto's. Bij het tweede adres - ten zuiden van Parijs - hebben we DS-onderdelen gekocht. Ook deze Fransoos had een kleine collectie oude auto's (en de tweede HY die we die dag zagen). Daarna een DS-spatbord gekocht in Fontenay sous Bois, een Dyane bekeken met 50.000 km en een CX Diesel Break gekocht uit 1986 (vreemd genoeg heb ik deze auto niet op de foto gezet).
Mark Hidding |
BlogsBelevenissen met de Franse klassieker, ontmoetingen met liefhebbers, restauratie-projecten en trouvailles langs de route. Index
All
Archives
April 2020
|
|
© www.routenationale.com 2010-2017
|