© Ruud Boer
Wij hebben de 302 uit 1936, na een tijd zoeken, via internet in België gevonden. We hadden onze redenen om een 302 te zoeken. Vooral mijn broer is druk met de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog en met name rond Arnhem, onze geboorteplaats. Bij Arnhem is een oorlogsmuseum, Museum Vliegbasis Deelen, waar we ook als vrijwilligers actief zijn. Tijdens de bezettingstijd is Vliegbasis Deelen in Duitse handen geweest en uit documentatie en foto's blijkt dat een Duitse officier daar rond gereden heeft in een…Peugeot 302. Gedurende de totale tijd dat de basis in Duitse handen was, is de Peugeot op en rond de basis geweest. Na de terugtrekking van de Duitsers zijn er geen gegevens meer. We gaan ervan uit de Peugeot ergens in Duitsland terecht is gekomen.
Met de documentatie die voorhanden was en de vele foto's op internet hebben we de 302 nu zo uitgevoerd, zoals hij destijds op de basis heeft rondgereden. Tijdens het restaureren van de zittingen kwamen we diverse kaartjes tegen van de werknemer, die aan de stoelen heeft gewerkt. De stoelen en deurpanelen werden in Parijs bij een bedrijf gemaakt dat ook het interieurs van trams en koetsen voor het Parijse openbaar vervoer maakte. Daarnaast vonden we de nodige muntstukjes, krantenknipsels, en lege pistoolhulzen(?) En verder veel, heel veel lege walnoten, echt overal… De wagen is geheel gedemonteerd geweest, maar bewust niet in nieuwstaat teruggebracht. Her en der zijn bewust de gebruiksdeukjes en krasjes nog steeds zichtbaar. Ook het spuitwerk (nog een hele toer om het juiste kleurnummer te achterhalen) is gedaan zoals dat toentertijd ook werd gedaan, het meeste chroomwerk is verdwenen, en een aantal dingen is aangepast, zoals de verlichting. Het bosje hout op de bumper werd gebruikt wanneer de wagen vast kwam te zitten. Het is niet meer dan een zelfgemaakte touwladder. En natuurlijk, zoals dat hoort bij een stafwagen, een vaandelhouder en de speciale tekens.
De wagen word eigenlijk alleen gebruikt bij herdenkingen rondom Arnhem en dan met de Hollandse vlag er over, de Rode Kruis-aanduiding en met een chauffeur en een dokter aan boord. Natuurlijk alles in gepaste kleding uit die tijd. Te zijner tijd zal de wagen in het museum komen te staan.
Ruud Boer
Met de documentatie die voorhanden was en de vele foto's op internet hebben we de 302 nu zo uitgevoerd, zoals hij destijds op de basis heeft rondgereden. Tijdens het restaureren van de zittingen kwamen we diverse kaartjes tegen van de werknemer, die aan de stoelen heeft gewerkt. De stoelen en deurpanelen werden in Parijs bij een bedrijf gemaakt dat ook het interieurs van trams en koetsen voor het Parijse openbaar vervoer maakte. Daarnaast vonden we de nodige muntstukjes, krantenknipsels, en lege pistoolhulzen(?) En verder veel, heel veel lege walnoten, echt overal… De wagen is geheel gedemonteerd geweest, maar bewust niet in nieuwstaat teruggebracht. Her en der zijn bewust de gebruiksdeukjes en krasjes nog steeds zichtbaar. Ook het spuitwerk (nog een hele toer om het juiste kleurnummer te achterhalen) is gedaan zoals dat toentertijd ook werd gedaan, het meeste chroomwerk is verdwenen, en een aantal dingen is aangepast, zoals de verlichting. Het bosje hout op de bumper werd gebruikt wanneer de wagen vast kwam te zitten. Het is niet meer dan een zelfgemaakte touwladder. En natuurlijk, zoals dat hoort bij een stafwagen, een vaandelhouder en de speciale tekens.
De wagen word eigenlijk alleen gebruikt bij herdenkingen rondom Arnhem en dan met de Hollandse vlag er over, de Rode Kruis-aanduiding en met een chauffeur en een dokter aan boord. Natuurlijk alles in gepaste kleding uit die tijd. Te zijner tijd zal de wagen in het museum komen te staan.
Ruud Boer