|
Volgend jaar, 2020, is een jubileumjaar. Namelijk 50 jaar eerder zag een Franse auto het levenslicht: de Citroën GS. Een auto in het middensegment, niet zo luxueus als de DS, maar ook niet zo kaal als de Eend. Het resultaat? Een fijne 4-deurs berline voor iedereen!  Mijn Citroën-leven begon in 2011 met een GS 1220 Club Convertisseur. Dat is de voorloper van de C-matic en staat voor een handgeschakelde semi-automaat met koppelomvormer. Erg fijn om mee te rijden en zeker geen langzame auto, ook niet voor het hedendaagse verkeer dankzij het lage gewicht van de auto.  De GS is een auto die fijn rijdt, motorisch maar zeker ook qua wegligging. De auto veert dankzij het hydropneumatisch systeem formidabel! Toch is de auto, met name in de regen, onderstuurd. Dit heeft er onder andere mee te maken dat de motor tegen de voorbumper gemonteerd zit. Dit heeft als effect dat de motor bijzonder stil is (voor zijn tijd) en dat er minder vibraties doorkomen. Dit alles maakt de GS misschien niet tot de beste sportwagen maar wel een fijne tour-auto. Overigens was de GS één van de eerste productie-auto's met schijfremmen rondom. De handrem bij deze auto is trouwens ook letterlijk een handrem, een hendel in het dashboard (waar je de radio zou verwachten) die je met je wijsvinger moet ontgrendelen. Bijna niet te vinden als je de auto voor het eerst instapt. Overigens is het grappig om te weten dat bij de rechtsgestuurde auto's de handremhendel onveranderd is gebleven, deze moet je dus met je pink ontgrendelen.  De achterklep is bij een GS erg klein, terwijl je van een berline toch meer verwacht. Evengoed is er geen tildrempel en is de kofferbak vierkant en ruim. Ooit op een vakantie naar Zuid-Frankrijk had ik al mijn spullen in plastic boodschappenkratten gedaan die je kon opstapelen. Ideaal! Alsof de auto ervoor gemaakt was en ik kon er veel in kwijt.  Ik heb uiteindelijk in 2013 mijn GS verkocht omdat ik erg graag een DS wilde, die kwam er ook en hier heb ik ondertussen veel kilometers mee gereden. Onder andere de N7. Toch na een aantal jaren begon het weer te kriebelen. Ik wilde graag weer een GS of een GSA omdat het simpele, leuke auto's zijn die erg veel plezier geven. En in 2018 was het zover, na goed zoeken vond ik een mooie GSA Pallas uit juni 1983. Ik bezit sindsdien twee Citroëns die ouder zijn dan ik en ik vind het geweldig! De GSA is het facelift model van de GS. In grote lijnen veranderden de bumpers van chrome naar plastic, iets andere motoren, moderner interieur en de beste verandering was de achterklep. De kleine achterklep werd vervangen voor een grote die samenging met de achteruit. Dit zorgt voor een enorme ruimte die erg praktisch is samen met de neerklapbare achterbank (zat alleen in de GS break).  De Pallas die ik rij heeft 5 versnellingen, dit zorgt in combinatie met de Pallas-bekleding voor een rustige auto en wat minder verbruik (1 op 14). Veel landen heeft de auto nog niet gezien. Er zat veel achterstallig onderhoud aan de auto dat opgelost moest worden. Echter de onderdelenvoorziening is zo slecht nog niet en kan via Duitsland, Engeland of Frankrijk goed op gang worden gezet. Al zijn er relatief weinig GS-en nog op de weg. De auto's zijn gebruikt waarvoor ze bedoeld waren en net zoals andere Franse auto's konden ze roesten. Ook waren ze in de jaren 90, net zoals de DS, niet veel waard waardoor ze vaak op de sloop belandden.  Echter rijdt mijn auto nu goed en staat er voor mei al een ritje naar Parijs gepland. Samen met wat vrienden die ook een GS rijden, gaan we daar het 50-jarig jubileum vieren.  Overigens kan je nooit 100% beschrijven hoe fijn een auto is, daarvoor moet je hem rijden. Eigenlijk is het zo: “Je gaat het pas zien als je het doorhebt.” Dat zei ooit een bekende voetballer en dat klopt! Overigens reed die bekende voetballer zelf ook in een Citroën, een SM. Deze bijzondere verschijning bestaat ook 50 jaar omdat de SM op hetzelfde moment werd gelanceerd, maar ja die reed ik nou net niet… u wel?
Mario Looijer
0 Reacties
© Paul Oud Paul Oud rijdt de Citroën GSA met het kenteken GX-89-TP nu (2011) ruim 2,5 jaar. Een heerlijke auto. De techniek is goed in orde. De GSA heeft een C-matic versnellingsbak. Een roestig barrel dat te fijn rijdt om te bedenken dat ie eigenlijk slooprijp is. Ze zijn er vorig jaar in getrouwd. De GSA met het kenteken 23-XL-DR heeft hij nog niet zo lang. Een goede vrijwel roestvrije auto. Pauls 28e auto. Op een Mazda MX-5 en een Volvo 240 Polar na, allemaal Frans.
|
ÉtalageBezoekers van Route Nationale presenteren hun eigen Franse klassieker.
Index
Alles
|
