Paul Metsch werd onderweg in de Nièvre verrast door dit leuke witte zevental R4's. Wat het verhaal erachter is, weten we niet. Maar hoe dan ook een aanblik om blij van te worden. Merci Paul! © Paul Metsch
1 Comment
Saint Catherine is een Egyptische stad in het gouvernement Zuid-Sinaï aan de voet van de berg Sinaï. Ruben Vermeer was er onlangs en stelde vast dat de Peugeot 504 nog volop in gebruik is. Vooral ook populair bij de bedoeïnen. Ongetwijfeld hebben veel van deze werkpaarden een eerste leven in West-Europa achter de rug. Merci Ruben en fijn dat je inmiddels weer in Nederland bent! © Ruben Vermeer
Eind oktober besloten we om op de bonnefooi een week lang naar Normandië te gaan.We hadden beide altijd al interesse in de eerste en tweede wereldoorlog. Hierdoor kom je al snel uit op de omgeving Noord-Frankrijk / Normandië. We besloten dat ons eerste doel 'La Coupole' zou worden. Hier hangt gelijk ook de eerste Franse oldtimer van deze week. Het betreft een Citroën Traction Avant, gebruikt door de FFI. Deze hangt in beugels aan het plafon van de koepel. Dag 2 zijn we weer verder naar beneden gereden. Uiteraard hebben we de nodige oorlogsmemorials bezocht en een aantal begraafplaatsen. Tevens stond automuseum: Les Brigades de L'aa . Aangekomen bij het museum eerst het veldje ernaast bezocht met een aantal wrakkige oldtimers en wat oldtimers in perfecte staat van vermoedelijk een plaatselijke club. Het museum zelf is leuk, en typisch Frans. Auto's die op het oog wel aardig lijken, maar van dichtbij toch aardig dans son jus zijn. De Volgende stop was Rouen. Hier zit een speelgoedwinkeltje. In dit winkeltje hebben ze, voor mij als Norev-verzamelaar, een holy grail staan. Het reuzenrad, dat werd gebruikt als display in de speelgoedwinkels vroeger. De hier op volgende dagen hebben we de bekende bezienswaardigheden bekeken (Omaha Beach, Museum Overloard, etcera). Op de laatste dag van de vakantie had ik nog één doel. Mijn broertje was in de zomervakantie ook in dit gebied geweest en heeft toen het museum bezocht, genaamd 'Station 70'. Dit museumpje is alleen te bezoeken na 7 uur 's avonds en is de collectie van een hele aardige man met een passie voor oude speelgoed en oude Franse twee- en vierwielers. Deze man heeft dezelfde passie voor oude Norevs als ik, dus ik ben er ruim 2 uur geweest en hij heeft mij zijn eigen collectie (normaal niet voor publiek) laten zien. Ik heb hem beloofd, om een bootje van Norev toe te sturen. Deze zocht hij al tijden. Op de terugweg kwamen we nog een prachtige Tatra tegen op een trailer, welke onderweg was naar Engeland. Een mooie afsluiting van een relaxed weekje Normandië. Op naar de volgende trip!
Niels en Kyri Kroon Kroonmodelcars Ik ben in augustus 2019 samen met een vriend een kleine week weg geweest met de Renault 8. Precies in die week hadden we temperaturen van ± 30 °C dus ramen en ventilatieroosters vol open. Nu stelt die ventilatie van een Renault 8 niet veel voor dus de ramen moesten het doen. En handdoeken in de kuipstoelen, de skai bekleding was toch af en toe wel erg warm. De heenreis naar ons logeeradres ging over binnenwegen met behulp van de TomTom. De Renault 8 is niet gek op de snelweg maar op B-wegen doet ie het prima. Ondanks de manier van navigeren, van A naar B, was de route best leuk. We moesten zelfs bij Schoonhoven de Lek over steken op de veerpont. Helaas was het restaurant Lekzicht naast de veerpont waar wij eind zestiger jaren tijdens vakanties en uitstapjes met de familie regelmatig kwamen na zestig jaar nu net vorig jaar dicht gegaan. We logeerden bij B&B De Garage inN in Hank. Dit dorpje ligt in de Brabantse Biesbosch in Noord Brabant. Het leuke van deze B&B is dat je oldtimer auto (of motor) binnen in de slaapkamer staat. Gelukkig rook de auto niet naar benzine of olie, dat zou niet fijn geweest zijn. Wij kwamen maandagmiddag rond 15.00 uur aan en konden voor het avondeten gebruik maken van de kookkunsten van B&B eigenaresse Brigitte. Zij kan heerlijk koken wat tegelijkertijd een hobby en een bedrijfje, -Best of Bridget's- van haar is. Brigitte en haar man houden ook van oldtimer auto's dus genoeg gespreksstof. Dinsdagochtend kregen we een heerlijk ontbijt wat we in de achtertuin aan de picknicktafel soldaat hebben gemaakt. Met een prachtig uitzicht over de boerenakkers en bosrand in de verte. Volgens Brigitte zou het zomaar eens kunnen gebeuren dat je een hertje in de bosrand ziet. Na het ontbijt hebben we in het dorp twee huurfietsen opgehaald bij de fietsenzaak en aansluitend wat boodschappen gehaald bij de supermarkt. De boodschappen naar de B&B gebracht en toen op de fiets de omgeving gaan verkennen. Pff, dat valt niet mee in die warmte dus uiteindelijk maar terug gefietst en in de achtertuin in de schaduw van de mooie kastanjeboom gaan genieten van het briesje en een koel drankje. Aan het einde van de middag op de fiets naar de haven even buiten het dorp, we zouden 's avonds met een fluisterboot de Biesbosch in gaan om bevers te spotten. Wij dachten dat er niet veel animo voor zou zijn maar met zo'n dertig mensen zat de boot toch goed vol. Rond 21.00 uur begon het te schemeren en volgens de gids zou het dan moeten gebeuren. Met een schijnwerper werden de waterkanten afgespeurd, de hele boot muisstil maar toen we om 21.45 uur aanmeerde hadden we geen bever gezien. Spannend was het wel. De volgende dag alweer erg warm. Er stond een toertocht met de auto op het programma. De route door mijzelf op de computer gemaakt zou met behulp van de TomTom gereden gaan worden. Paar flessen water mee vanwege de warmte en de raampjes weer open. Eerste stop op de route was bij Toyota importeur Louwman & Parqui in Raamsdonksveer. Hier zou een oud Esso tankstation dat in 1953 werd ontworpen door architect Willem Dudok moeten staan. En inderdaad, bij het oprijden van het Louwman terrein was daar ineens het tankstation. We hadden gehoord dat je daar je auto neer mocht zetten en foto's kon maken. Dus dat deden we dan maar en het was inderdaad geen probleem. Veel foto's gemaakt want zo vaak kom je er niet. Nog even gevraagd of we de privé autocollectie van Louwman mochten bezichtigen maar dat was helaas alleen voor groepen en op afspraak mogelijk. Dan maar weer door met de route. Via leuke weggetjes door een prachtige omgeving naar de koffiestop in hetvestingstadje Heusden. Daar op een terrasje van de plaatselijke bakker koffie met gebak genuttigd. Na Heusden moesten we met een veerpont de Bergsche Maas oversteken. Toen we de veerpont opreden stond de schipper op de brug met zijn duim omhoog, blijkbaar bedoeld voor de Renault 8. Want toen ik vroeg hoeveel ik hem verschuldigd was zei hij dat je met zo'n auto niet hoefde te betalen bij hem. Duimpje terug, hahaha. Na het oversteken van de rivier ging het richting Ammerzoden voor een cultureel bezoek aan kasteel Ammersoyen. In dat kasteel kent men het fenomeen muurtrappen, oftewel trappen die zich in de dikke muren van het kasteel bevinden. Blijkbaar was men in die tijd een stuk korter want ik heb herhaaldelijk mijn hoofd gestoten. Na de bezichtiging van het kasteel ging de route verder naar het vestingstadje Woudrichem. Onderweg hier naar toe weer een rivier overgestoken met een veerpont en ook hier weer leuke reacties van mensen voor de Renault 8. In de historische haven van Woudrichem hebben we geluncht op een restaurantboot, uiteraard in de schaduw op het terras. Na de lunch het laatste deel van de route afgelegd en rond 15.00 uur kwamen we terug bij de B&B. Snel met een koud drankje en een ijsje in de schaduw van de kastanjeboom uitpuffen. De route was zeer geslaagd. De volgende ochtend alweer de laatste dag van het tripje, terug naar huis via een mooie route gemaakt door vriend Rob. Maar eerst nog genieten van zo'n heerlijk ontbijt van Brigitte. Auto ingeladen, olie en koelvloeistof peil gecontroleerd en de route geladen in de TomTom. Als laatste afscheid genomen van Brigitte en rijden maar. Ook deze route was weer erg mooi inclusief twee veerpontjes. Aan alles komt een eind en dus ook aan deze trip. Maar dit smaakt zeker naar meer ritjes met de Renault 8. John Oldenburg Marcel Boyer reist jaarlijks een aantal keren af naar zijn vakantiehuis in de Charente. Naast de prachtige natuur, heeft Marcel ook oog voor het Franse mobiele erfgoed. Een impressie van de afgelopen periode. © Marcel Boyer
Marcel Boyer maakte een uitstapje naar de Spaanse Costa Brava en spotte daar een aantal interessante voitures. Nu is zo'n leuke Seat natuurlijk geen Franse klassieker, maar we maken er graag een uitzondering voor. © Marcel Boyer
Franse auto’s, vroeger dacht ik dan meteen aan roest en pech. Ongetwijfeld klopt dit voor sommige, maar toch is het veel meer dan alleen dat. “Je gaat het pas zien als je het door hebt”, zei ooit een SM-rijder. In 2011 kocht ik mijn eerste Citroën, een GS met halfautomaat uit 1974. Een fijne en leuke auto in Vert Argente, maar toch knaagde er iets. Dat kwam pas tot uiting in 2013, toen ik ben getrouwd in een DS. Ik wilde dolgraag een DS en zo geschiedde, weliswaar geen DS maar een DSpécial. De auto in Bleu Camargue en met een niet-originele 23 motor met 5-bak. Niet origineel maar het rijdt erg goed en rustig! Gezien het feit dat ik zelf technicus ben, ben ik niet bang om te sleutelen en derhalve ook niet om de auto te gebruiken waar hij voor is. Ik ben helaas gelimiteerd aan de door de verzekering opgelegde 7500 km maar die gebruik ik dan ook volledig. En dan niet voor dagelijks gebruik maar voor mooie trips! Zo probeer ik elk jaar met de DS in maart naar Reims te gaan, naar de geweldige auto- en onderdelenbeurs die daar is (Salon de Champenois). Eurocitro in 2014 was zeer de moeite waard en natuurlijk diverse andere evenementen in Frankrijk, België en het Verenigd Koninkrijk. Maar het meest onbeschrijfelijke is het op vakantie gaan met de Snoek, zo ben ik al twee keer naar Italië geweest in Franse stijl. Voor iedereen die denkt dat in het land van Fiat de DS niet gewaardeerd wordt, u heeft het mis! Vooral in kleine dorpjes waar oude mannetjes op bankjes zitten krijg je aandacht. Ze veren op en beginnen te lachen (en sommige te schreeuwen en te zwaaien!). Citroën en Italië hebben een grotere band met elkaar dan men denkt en daar kom je achter als je in Toscane bent geweest bij Centro Documentazione Storica van Citroën Italië, een verborgen parel. Hier kan je bijna alle documentatie vinden van Citroën in Italië en soms hebben ze er een erg mooie Fransoos staan. Natuurlijk kan ik wederom wat superlatieven loslaten over de N7 waar ik overheen ben gereden maar dat staat al in een apart verhaal op de site beschreven. Dus wil ik het over een andere ervaring hebben die ik heb met mijn DS, ik probeer namelijk minimaal één keer per jaar naar Engeland te gaan. Natuurlijk rijden ze daar aan de andere kant van de weg maar de wegen zijn erg geschikt voor de hydropneumatisch geveerde Citroën, als mensen denken dat de wegen slecht zijn in België… De auto evenementen in Engeland zijn erg leuk, gemoedelijk en vaak op schilderachtige locaties. Niet altijd groot maar het geheel in combinatie met de vriendelijkheid van de mensen is erg de moeite waard. En vergeet niet, de DS is zelfs in Engeland (Slough) gebouwd in de beginjaren. Ze zijn er dus ook zeker te bewonderen! Is er iets niet leuk aan het rijden met de DS? Eigenlijk vrij weinig. Soms is Euro98 lastig te vinden, met name in Italië. En waarom blijven sommige mensen naast je rijden als je net een vrachtwagen wilt inhalen? Je kijkt om en ziet iemand breed glimlachend z`n duimpje opsteken, nee dat is eigenlijk ook best leuk! Ik heb de auto in 2019 'al' vijf jaar. Nu hoor ik u misschien denken, dat is toch niet lang? Nou, met mijn staat van dienst is dat een eeuwigheid en dat zegt ook meteen hoe fijn ik de auto vind. Soms parkeer ik op een auto evenement naast een gloednieuwe Bentley, Mercedes of een ander ‘flagship model’ en dan loop ik lachend weg. Namelijk ik heb toch de mooiste auto en de anderen mogen blij zijn dat ze er naast kunnen staan! En tegen de historie van de auto kunnen ze zeker niet op. Mario Looijer © Mario Looijer
De vrije dagen geven mooi even de tijd om foto's te archiveren en op te ruimen. Bijgaand een selectie spots gemaakt tijdens de vakantie afgelopen jaar. Deze keer met mijn vrouw in de maand juni de Ardèche bezocht, rondom Vallon Pont d'Arc. In juni nog niet zo druk en met heel aangenaam weer. Het aantal spots viel mij wel tegen, ik had meer verwacht, maar een mooi gerestaureerde Peugeot D3/4(?) maakte veel goed. Patrick Hogervorst klik op de foto's voor een vergroting © Patrick Hogervorst
© Marcel Boyer Marcel Boyer reist jaarlijks een aantal keren af naar zijn vakantiehuis in de Charente. Naast de prachtige natuur, heeft Marcel ook oog voor het Franse mobiele erfgoed.
Ik was weer eens in ons huis in de Charente en bezocht op twee zondagen twee evenementen: de eerste in Ruffec, waar 'Brock en Stock' werd gehouden. Exposanten uit heel Frankrijk boden daar hun reclamemateriaal uit vroeger tijden aan. Om bij te watertanden, maar helaas waren de prijzen behoorlijk aan de hoge kant. Zonder iets gekocht te hebben, reden we weer huiswaarts, maar de herinnering aan het prachtige erfgoed van vroeger bleef! Op een andere zondag togen we naar de markt in Marthon, waar we rondstruinden en ons verbaasden over de grote hoeveelheid troep die tussen de uitgestalde waren te zien was. Maar gelukkig zat er ook veel moois en onverwachts tussen. Ik heb ook nog wat foto's bijgevoegd van auto's die op straat te zien waren, vooral in de plaatsen Chatain-Besson en Montbron. Marcel Boyer © Marc Noordink Het is door de jaren heen een goede gewoonte geworden om in de omgeving van onze zomerse kampeerlocatie een vide-grenier te bezoeken. De ervaring heeft geleerd dat dit meestal onderdeel is van een soort dorpsfeest is en met een beetje geluk ook nog een parade van oudere (Franse) auto's oplevert. Ik heb van dit soort gebeurtenissen hier al eerder verslag mogen doen.
Verblijvend in het departement Maine-et-Loire (49) valt dit keer mijn oog op het 'Festi Rétro' in Noyant, met volgens de aankondiging een rassemblement de voitures anciennes, een vide-grenier en buvettes en restaurations sur place. Eenmaal gearriveerd blijkt er over de vide-grenier en de drank- en voedselvoorziening niets te veel gezegd: die zijn er of zijn in voorbereiding (half elf is nog wat vroeg voor de saucisse – frites). De burgermeester hanteert de microfoon om uitleg te geven en de prullaria zijn volop uitgestald. Maar de auto's zijn helaas nogal beperkt in aantal en variatie: eigenlijk vind ik de ooit zo modale Renault 10 nog het leukst! Maar een 1932 Citroën C4 Commerciale zie ik ook niet wekelijks, net zo min als een 1934 Renault Celtaquatre … Toch niet getreurd, want uiteindelijk hebben we deze vakantie weer leuke auto's genoeg gezien. Een tussenstop in Gacé, departement Orne, maakt ons bijvoorbeeld onverwacht getuige van een trouwerij met een fraaie Traction-Avant als trouwauto en zo zijn er nog wel een paar spots. Tot een mini autokerkhof bij een officiële Renault dealer aan toe! Marc Noordink |
En RouteVerken Frankrijk via de aloude Routes Nationales en andere binnen- en buitenwegen. Parels uit vervlogen tijden, verhalen, geschiedenis en af en toe een uitstapje met een Franse klassieker naar 'het buitenland'. Index
All
Archives
March 2020
|
|
© www.routenationale.com 2010-2017
|