© Boer Bon
Vanuit ons huis in de Franse Ardennen besluiten we een dagje naar een 'Youngtimer meeting' te gaan in het Noord-Franse Crécy-sur-Serre. Een uitnodiging van de 'Retro 02 Youngtimer Club' uit de Aisne waarbij ik me aangesproken voel omdat ik al 2 jaar trotse en zeer tevreden bezitter ben van een Nederlands gekentekende Peugeot 205 CTI uit 1986. Oldtimers zijn eventueel ook welkom.
De rit er naartoe is genieten, dakje open en eerst door het Franse heuvelland, verder oostelijk van Rozoy-sur-Serre wordt het uitgestrekt via Montcornet, Marle… Je kijkt 100 kilometer ver om je heen, geen ander verkeer op de weg en dat is met een zonnetje op je bol en een fijn muziekje op helemaal niet erg.
Bij Crécy-sur-Serre wordt het weer een beetje heuvelachtig met hier en daar een typisch Frans dorpje. Soms denk ik dat Noord-Frankrijk meer 'typisch Franse dorpjes' heeft dan Zuid-Frankrijk, waar de tijd minder stil gestaan heeft vanwege het toerisme.
Aangekomen in Crécy-sur-Serre zien we geen enkele old- of youngtimer, ook geen enkel bord dat ernaar verwijst. "Dit kan toch niet waar zijn?". Ik rijd drie keer door het dorp heen zonder resultaat. De organisatie had prachtige aankondigingen gemaakt, maar ze waren één ding vergeten; een adres... Lekker Frans.
Maar uiteindelijk zien we een grasveldje met een biertent, een Panhard en twee 205 GTI's. Ik rijd er naartoe en ga naast een witte 205 GTI staan. Ik raak aan de praat met een Franse man van ver in de 70. Mijn mond valt open als hij vertelt dat hij de GTI 29 jaar geleden cadeau deed aan zijn vrouw. Sindsdien heeft zij er maar heel af en toe mee gereden en slaapt de GTI in een verwarmde garage. Hij heeft nooit in de regen gereden en dat is te zien aan deze voiture want hij is zo mooi dat ik hem niet durf aan te raken.
Ondertussen stroomt het grasveldje overvol met Frans erfgoed van net na de oorlog tot de jaren '90.
De Fransman vertelt trots dat hij in een 4 pagina tellend artikel staat in een twee-maandelijks magazine dat alleen maar over de 205 gaat, ja... het bestaat echt! Net zoals een Frans magazine die alleen maar over Renault 4 gaat.
Het is verbazingwekkend hoe verschillende culturen met old- en youngtimers omgaan, dat blijkt niet alleen aan het bestaansrecht van dit soort tijdschriften die in Nederland geen enkele kans van overleven zouden hebben, maar is ook waarneembaar in prijsverschillen van de auto's in verschillende landen. Haalde je in de jaren '70 en '80 nog een oude Franse auto uit Frankrijk, nu zijn er zoveel Franse autogekken dat daar de prijzen drastisch gestegen zijn en komen er massaal Fransen naar onder andere Nederland om bijvoorbeeld een 205 CTI te halen.
Ook is een auto eerder 'oldtimer' in Frankrijk dan bij ons en dat vind ik een intrigerend ding. Had ik begin jaren '90 een Renault Caravelle uit 1967, sprak iederen van een oldtimer, de auto was toen 23 jaar. Nu heb ik een Peugeot 205 van 30 jaar en spreekt men van een youngtimer...
Uiteraard heeft dit ook met productieaantallen te maken, maar ik denk dat er meer aan de hand is. Mogelijk blijft een 205 altijd een youngtimer en wordt een Dacia Logan nooit een oldtimer. Hoe dan ook, grappig hoe hier een verloop in zit en dat klassiekers eeuwig klassiekers blijven maar de auto's erna mogelijk op dood spoor zitten.
Enfin, terug naar Crécy-sur-Serre.
We krijgen gratis een bordje om op de bumper te binden voor als we deelnemen aan de rit, allemaal leuke info en een paar consumptiebonnen. Het is niet te geloven, maar als we deze inwisselen krijgen we een paar glazen alcohol..
Er zou een rit gemaakt worden door het Franse land en dat leek me nou erg leuk om achter het geluid van een Renault Alpine V6 met het dakje open tussen het Franse erfgoed te zitten. Maar Frans is Frans…
Om 18.00 uur is de rit nog steeds niet begonnen en gaat er steeds meer vlees, patat, bier en wijn over de tafels. We besluiten de reis naar huis aan te vangen, het dakje kan nog steeds open, maar ik zal nooit weten hoe het is om achter de V6 te rijden.
Boer Bon
De rit er naartoe is genieten, dakje open en eerst door het Franse heuvelland, verder oostelijk van Rozoy-sur-Serre wordt het uitgestrekt via Montcornet, Marle… Je kijkt 100 kilometer ver om je heen, geen ander verkeer op de weg en dat is met een zonnetje op je bol en een fijn muziekje op helemaal niet erg.
Bij Crécy-sur-Serre wordt het weer een beetje heuvelachtig met hier en daar een typisch Frans dorpje. Soms denk ik dat Noord-Frankrijk meer 'typisch Franse dorpjes' heeft dan Zuid-Frankrijk, waar de tijd minder stil gestaan heeft vanwege het toerisme.
Aangekomen in Crécy-sur-Serre zien we geen enkele old- of youngtimer, ook geen enkel bord dat ernaar verwijst. "Dit kan toch niet waar zijn?". Ik rijd drie keer door het dorp heen zonder resultaat. De organisatie had prachtige aankondigingen gemaakt, maar ze waren één ding vergeten; een adres... Lekker Frans.
Maar uiteindelijk zien we een grasveldje met een biertent, een Panhard en twee 205 GTI's. Ik rijd er naartoe en ga naast een witte 205 GTI staan. Ik raak aan de praat met een Franse man van ver in de 70. Mijn mond valt open als hij vertelt dat hij de GTI 29 jaar geleden cadeau deed aan zijn vrouw. Sindsdien heeft zij er maar heel af en toe mee gereden en slaapt de GTI in een verwarmde garage. Hij heeft nooit in de regen gereden en dat is te zien aan deze voiture want hij is zo mooi dat ik hem niet durf aan te raken.
Ondertussen stroomt het grasveldje overvol met Frans erfgoed van net na de oorlog tot de jaren '90.
De Fransman vertelt trots dat hij in een 4 pagina tellend artikel staat in een twee-maandelijks magazine dat alleen maar over de 205 gaat, ja... het bestaat echt! Net zoals een Frans magazine die alleen maar over Renault 4 gaat.
Het is verbazingwekkend hoe verschillende culturen met old- en youngtimers omgaan, dat blijkt niet alleen aan het bestaansrecht van dit soort tijdschriften die in Nederland geen enkele kans van overleven zouden hebben, maar is ook waarneembaar in prijsverschillen van de auto's in verschillende landen. Haalde je in de jaren '70 en '80 nog een oude Franse auto uit Frankrijk, nu zijn er zoveel Franse autogekken dat daar de prijzen drastisch gestegen zijn en komen er massaal Fransen naar onder andere Nederland om bijvoorbeeld een 205 CTI te halen.
Ook is een auto eerder 'oldtimer' in Frankrijk dan bij ons en dat vind ik een intrigerend ding. Had ik begin jaren '90 een Renault Caravelle uit 1967, sprak iederen van een oldtimer, de auto was toen 23 jaar. Nu heb ik een Peugeot 205 van 30 jaar en spreekt men van een youngtimer...
Uiteraard heeft dit ook met productieaantallen te maken, maar ik denk dat er meer aan de hand is. Mogelijk blijft een 205 altijd een youngtimer en wordt een Dacia Logan nooit een oldtimer. Hoe dan ook, grappig hoe hier een verloop in zit en dat klassiekers eeuwig klassiekers blijven maar de auto's erna mogelijk op dood spoor zitten.
Enfin, terug naar Crécy-sur-Serre.
We krijgen gratis een bordje om op de bumper te binden voor als we deelnemen aan de rit, allemaal leuke info en een paar consumptiebonnen. Het is niet te geloven, maar als we deze inwisselen krijgen we een paar glazen alcohol..
Er zou een rit gemaakt worden door het Franse land en dat leek me nou erg leuk om achter het geluid van een Renault Alpine V6 met het dakje open tussen het Franse erfgoed te zitten. Maar Frans is Frans…
Om 18.00 uur is de rit nog steeds niet begonnen en gaat er steeds meer vlees, patat, bier en wijn over de tafels. We besluiten de reis naar huis aan te vangen, het dakje kan nog steeds open, maar ik zal nooit weten hoe het is om achter de V6 te rijden.
Boer Bon
