Een avontuur met Mon Papa

Ik ga de afgelopen 20 jaar bijna altijd naar Rétro Meus'Auto bij Lac de Madine. Dat is een grootse oldtimer meeting voor alles wat maar kan rijden. Ik heb deze de eerste jaren altijd bezocht met mijn trouwe Citroen ID19 uit oktober 1958. Een keer ben ik met de Citroen HZ uit 1957 geweest die ik toen nog in bezit had. De laatste 6 jaar bezoek ik de meeting met Mon Papa. Dat is zoals bij vele bekend mijn Renault 6 uit maart 1974.

Ook dit jaar waren ik en Mon Papa er weer klaar voor, maar nu met wat extra's. Een Erka Vacance aanhanger uit begin jaren 70. Ik heb deze afgelopen winter aangeschaft en gerestaureerd in de staat waarin ze nu is. Uit de fabriek had ze bijna de zelfde kleur als Mon Papa, dus de kleur waarin ik haar heb gerestaureerd zal u duidelijk zijn.

​De meeting vindt altijd plaats in het tweede weekend van juni. Ik neem vaak of de week ervoor vrij erbij of de week erna. Dit maal had ik de week ervoor al vrij genomen. Dit omdat ik, gezien mijn ervaring op de snelweg, het liefst op zondag reis, als het om België. Ik had inmiddels plannen gesmeed om eerst de scheepsliften in Wallonië te bezoeken. Ik zou als eerste het hellend vlak van Ronquières gaan bezoeken. Daarna door naar Mons, waar ik de nacht zou verblijven op de camping. Mon Papa was inmiddels ingepakt, alles was technisch nagelopen. Klaar om te vertrekken. Ik reed zondag rond 10:00 uur weg met de Erka achter ons aan. Wat een mooie combinatie is dat geworden zeg!  Ik had ook heel wat bekijks onderweg. Ik kwam aan bij Ronquières. Wat een bijzonder iets is dat toch. Een heuse waterbak die op heeeel veel wielen zich via rails schuin ophoog begeeft. De boot vaart erin, de bak zet zichzelf in gang om een kleine 1400 meter verder en 68 meter hoger te eindigen en de boot vaart er weer uit

Nu door naar Mons... Tot mijn grote schrik bestond de camping niet meer. Het was inmiddels al rond 17:00 uur geworden. Wat nu?? Ook ik ben na heel lang tegen te werken mee gegaan in het mobiele tijdperk. Ik zocht een camping in de omgeving, en kwam vervolgens weer vlak bij Ronquières uit. Ik had vanuit Mons juist de scheepslift van Strepy-Thieu willen bezoeken. Nu moest ik mijn plannen omgooien. Ik had de camping gevonden wat meer een plek bleek te zijn waar alleen stacaravans staan met bezoekers uit de omgeving. De tijd had er stil gestaan, wat vooral aan het sanitair te zien was. Allemaal nog wanden van formica….echt iets voor mij. De sfeer was er alleen niet echt top….er waren hoogstens een man of vijf aanwezig. Ik zag inmiddels dat de weerberichten niet meer geweldig waren voor Noord-Frankrijk en begon te twijfelen of ik naar huis zou gaan en later in de week, als de vooruitzichten beter zouden zijn, alsnog richting Lac de Madine zou gaan.

Maar eerst de volgende dag de grootste scheepslift van Strepy-Thieu bezoeken en de vier oudere van begin 1900. Wat een bouwwerken zijn dat zeg... De grootste is grandioos. Ik heb een uur staan kijken hoe een schip van boven naar beneden ging en hoe deze eruit kon varen. En natuurlijk ook gewacht dat er eentje in ging om omhoog te gaan. Ik denk dat ik nu iets te veel uitweid. De scheepsliften kun je allemaal op internet vinden. Ik besloot door te gaan naar Lac de Madine in de Lorraine, ter hoogte van Metz en Verdun. Ik was net als vorig jaar op een hele lieve camping beland een kilometer of 7 van het Lac vandaan. Voorheen stond ik altijd op de campings bij het Lac maar deze zijn qua bezoekers in dat weekend zo luidruchtig, dat ik besloot daar niet meer te gaan staan. 

Ik heb drie dagen lekker met Mon Papa door de voor mij bekende omgeving gereden. Onder andere naar de stad Verdun en de plekken van de Eerste Wereldoorlog, die daar heel heftig is geweest. We zijn door leuke dorpjes gereden waar we veel bekijks hadden van de passanten. 

Het weekend naderde inmiddels. Klaar voor de grote meeting waar gemiddeld zo'n 2000 voertuigen zijn in alle categorieën. Daarbij is er een grote onderdelenbeurs. Beide zijn gratis te bezoeken als je met een klassieker komt. Mon Papa had zijn beste jasje aangetrokken alsmede zijn berijder. We reden al voor tienen het terrein op bij het Lac. Overal stonden al voertuigen, caravans, tenten en alles wat er maar een beetje mee te maken had. Ik parkeerde Papa op het terrein en liep daarna na de inschrijving toe. Ik was inmiddels al nummer 844…

Velen zouden daarna nog volgen. Op de beurs heb ik afgelopen jaren al heel wat leuke onderdelen en vintage spullen gevonden. Inmiddels is alles nu wel compleet, waardoor ik nu niet meer een zoeklijstje had. Ok….voor de Erka zocht ik nog wel wat, maar die kans was klein dat ik daar iets voor zou vinden. Mijn oog viel al snel op twee zwarte Cibie beschermkapjes voor de mistlichten die op Papa zitten. Als je ze vindt zijn ze wit of net de verkeerde maat. Wit vind ik net iets te sportief. Zwart staat Papa beter. Ik moest nog even onderhandelen over de prijs, waar we uitkwamen. Wat een mooie spullen overal toch zeg….hele vintage campingsets zag ik staan. Ik had me voorgenomen niet te veel meer te gaan verzamelen en heb het dus allemaal laten staan. Dit keer stonden er ook heel veel klassieke fietsen, vooral tandems met hulpmotoren. 

Op het terrein waren inmiddels zoveel voertuigen aangekomen dat ik mijn eerste van de vele nog volgende ging maken. Noem het maar op en ik heb het gezien. Simca's, Panhards, Renaults, Citroëns, Lancia's, BMW's, 1 DAF...tja ga maar door. Wat ik niet heb gezien was DKW. Aangezien ik met mijn ex jarenlang van de Nederlandse club ben geweest, let ik daar toch nog steeds op. Ik begreep van een Nederlandse liefhebber die ook bij mij op de camping stond, dat als ik een euro zou vragen voor elke foto die van Papa is gemaakt, ik erg rijk geweest zou zijn. 

Opvallend blijft wel hoe weinig Nederlanders er op deze meeting afkomen. Als ik 5 Nederlandse auto's heb geteld zijn het er veel, en dat van de meer dan 2000 voertuigen. Ook zoals bijna elk jaar slaat het weer in de avond om….Plenzen zeg!! Gelukkig is Papa helemaal Dinitrol behandeld en kan nu wel wat hebben, al ben ik er nooit zo blij mee hoor. 

De volgende zou ik in de loop van middag terug gaan rijden. Ik had inmiddels alles ingepakt. De tent zat wel nat in de Erka, maar die hang ik thuis wel weer uit. Ik was al rond 9.00 uur op het terrein waar ik mijn stoel heb gepakt en langs de kant ben gaan zitten. Op zondag komen namelijk de meeste voertuigen die alleen langs mijn neus zouden gaan rijden. Wat een spektakel is dat ieder jaar toch weer. Alle mogelijke bouwwerken reden voorbij: van een prachtige Lancia Flavia tot zelfgebouwde fietsen met hulpmotoren. Ik ben daarna nog een keer de beurs afgelopen waar ik toch nog een kentekenplaatverlichting vond voor Papa. 

Rond 13.00 uur ging ik mij dwars door de menigte begeven om van het terrein af te kunnen geraken. Met alles nog vers in mijn geheugen en een lekker muziekje aan reden we terug naar Hollande.

Wat een week was dit weer zeg!! Ik ben er volgend jaar natuurlijk weer gewoon bij. Waarschijnlijk ga ik dan met Romy ( Citroen ID 19p uit 1958)

Hennie Brussee