bijna 1.000 km van Parijs naar Menton
Wat de Route 66 voor Amerika is, is de Route Nationale 7 voor Frankrijk. Mijn interesse voor deze route werd gewekt door het boek 'Langzaam door Frankrijk' van Peter Jacobs en Erwin de Decker, dat ik een tijdje geleden heb aangeschaft. We zijn afgelopen maand in de gelegenheid geweest om een stuk van deze route te rijden, namelijk van Moulins tot net voor Lyon, in totaal circa 180 kilometer. Gelukkig is er nog heel wat historie bewaard gebleven: de reclameschilderingen op de muren en gevels voor drank, chocolade, garages, corsetten, herbergen, hotels, relais, historische markers, oude Michelin wegwijzers etcetera.
Hieronder volgt een chronologische opsomming van de plaatsjes langs de Route en hun bezienswaardigheden
Een stad aan de Allier met een mooie kathedraal, een leuk centrum met historisch district achter de klokketoren en Le Grand Café waar Coco Chanel ooit haar zangkunsten uitgeprobeerd heeft.
Bar de la Route Bleue (een mooi roze gebouw), een oude Michelin wegwijzer, een leuk pleintje en aan het begin van het dorp een paar oude muurschilderingen
In Saint-Loup vinen we Le Relais de la Route Bleue met een blauw bordje 'Paris-Côte d’Azur', een muurschildering van het Gibaud corset (de firma bestaat nog steeds) en oude reclameschilderingen aan het begin van het dorp
Een oud bordje 'N7 Moulins-Nevers' aan de wand van een huis.
Voor het dorp een gevelreclame van de Cordial Médoc. In het dorp op het plein het (opgeknapte) Hôtel de la Paix met een wegwijzer van lavasteen aan de muur.
In dit plaatsje wordt de N7 in ere gehouden: historische markers aan het begin van het dorp en in het dorp zelf, het Chateau Lapalisse dat bezocht kan worden, een brocante, een muurschildering voor ham, op de Place Général Leclerc (donderdags markt) een blauwe mozaïekslinger met metalen noppen die belangrijke plaatsen langs de Route Bleue symboliseren, bijvoorbeeld Montélimar, Cannes, Nice, Menton. Schuin tegenover ligt de Bar du Marché waar je heerlijk kunt eten. Bij het toeristenbureau hebben ze veel interessante brochures en aandenkens aan de N7 en aan de beroemde 'Embouteillage' die eens in de twee jaar plaatsvindt. (Dit jaar in het weekend van 7-8-9 oktober). De opstoppingen op de RN worden dan nagespeeld met oude auto's etcetera. Zie embouteillagen7lapalisse.blogspot.fr.
Bovendien kun je in Lapalisse op twee plaatsen een lokale lekkernij kopen: de Vérités of de Lapalissades.
Een oude steengroeve en de Bar L'Étape Bleue.
Le Petit Louvre: vroeger een gîte d’étape/postrelais waar reizigers van stand logeerden; de namen van enkelen staan in de trappen voor het gebouw gebeiteld. Niet te vergeten: de N7 was vroeger tevens de Route Royale. Het Petit Louvre heeft een prachtig dak, een hoektorentje maar vooral de Bar/Tabac is de moeite waard. Zelden zo'n gezellige sfeer om 10 uur 's ochtends meegemaakt. Op zaterdag is voor de deur een klein marktje. Verder in het dorp mooie gevels en ornamenten aan de huizen en een prachtige tromp d’oeuil schildering. Na het dorp nog twee oude gevelschilderingen van Mutzig bier en chocolat/patisserie. Daarna komt men langzaam aan in Roanne. Deze stad hebben we links laten liggen omdat we net buiten Roanne bij Lac Villerest moesten zijn.
Saint-Symphorien-de-Lay
Aan het begin van het dorp een bord ter ere van het record uit 1985 van de grootste omelette (42.470 eieren) In een zijstraat van de hoofdweg La Tête Noire, een officiële post en herberg uit de 15e en 16e eeuw die tot 1968 continu hotel geweest is. Tegenwoordig is de toeristische dienst er gevestigd. Er moeten nog hele mooie fresco's aanwezig zijn.
De Col du Pin Bouchain, 760 m hoog en het hoogste punt van de RN7, stelt nu niet meer zoveel voor maar vroeger was dit wel even anders.
Hier een fabriek waar vroeger meer dan 500 meisjes pluche en velours maakten onder het toeziend oog van de nonnen. Verder enkele muurschilderingen.
Een juweeltje is het Art Deco gebouw van de Garage du Méridien met een gestileerde limousine in het glasraam op de Rue de Paris nr. 73 zoals de RN 7 hier heet.
Gabi Bertram