Converseren met elkaar in die auto kon alleen op brulboei-niveau. ’s Winters was het steenkoud, want de warme lucht uit de blower - een gat ergens onder de versnellingspook - verdween gelijk naar achteren om nooit meer terug te keren. Radio luisteren ging gepaard met veel geknetter, de ontvangst was reuze slecht. Ik heb er zelf een achterbankje in gemaakt, want die zat er niet standaard in. Echt hard ging het niet, want er zat een gewone 2CV-motor in. Maar wat heb ik van “mijn autootje” genoten en wat heeft-ie ons ver gebracht -in dit geval: Noorwegen!
Marcel Boyer | © Archives Marcel Boyer |