|
© Mark Hidding Nog twee weken en Citro Mobile staat voor de deur. Gert Huiting van HOVC was de afgelopen dagen op pad in Zuid-Frankrijk om een mooie auto te zoeken voor de beurs. Helaas is de zoektocht (nog) niet geslaagd. Om te voorkomen dat leeg teruggereden moest worden, brachten Gert en Douwe een prachtige ID 19 Break mee terug voor ons. Een 61-er die stil staat sinds 1974. Een prachtig project voor de komende winter. Hieronder een fotoreportage van de speurtocht die Gert en Douwe hebben gemaakt. Mark Hidding © Gert Huiting
2 Comments
© Mark Hidding Inmiddels is de ID van monsieur Bertrand opgehaald. Nu kunnen ook foto's van de binnenkant, de zijkanten en de achterkant van de auto worden gemaakt. Tsja... Zolang je roest ziet, zit (of zat) er tenminste nog ijzer! Het kan altijd slechter.
Mark Hidding © Tibor van Lange 'Vakmanschap is meesterschap', zo luidde de slogan van de Grolsch-reclames in de jaren '70. Als timmerman je werk zó afleveren in een Citroën 23RU is meesterlijk.
© Thorvald van der Westen Een verlangen; terug naar de zomer van 2013. Lekker sleutelen in de hobbyschuur. Genieten van het mooie zomerweer, werkend naar een eindresultaat. De ontspanning en voldoening die het gaf om steeds een stukje verder te werken, steeds dichter bij het eerste ritje sinds tijden. Het had lang geduurd. Een vaststaand blok, te wijten aan een lekke koppakking. De verslagenheid aan het begin, maar toch de vastberadenheid gevonden om door te zetten. Geen moment spijt van gehad. En nu maar weer op zoek naar iets anders wat aandacht nodig heeft. Langzaam maar zeker werk ik mijzelf naar een perfecte 504, alhoewel...perfectie lijkt dichterbij dan ik dacht...
Thorvald van der Westen © Kees-Jan Smit Al sinds 2009 stond deze verroeste motorfiets bij mijn DS garage Auto Renaissance in Amsterdam. Hij stond er ook prima, in de hoek van de werkplaats tussen veel Snoeken. Heel soms (of nou ja, af en toe… OK best vaak eigenlijk) kom ik daar om mijn gele Break (zie elders op deze website) te laten repareren en telkens weer stond ik dan bij de motorfiets te kwijlen. Wat zou het zijn? Wat is 'ie mooi? Hoe oud? Waarom?
Omdat dat natuurlijk helemaal niet opviel kwam ik in gesprek met de eigenaar van de werkplaats die mij het verhaal van zijn motorfiets vertelde. Vijf jaar geleden hadden ze een tip gekregen van een boerenschuur in Avignon waarin zes DS'en en twee Panhards en één motorfiets stonden. De twee Panhards mochten niet verkocht worden, de delicate techniek en de eigenzinnige vormgeving, daar kon de boer geen afstand van doen. Die zes DS'en, dat vond hij maar traktortechniek en die mochten best aan die gekke Nederlanders verkocht worden. En als we toch aan het opruimen zijn mogen ze die oude motorfiets er ook wel bij hebben. Sprongetje in de tijd. Ik leer Jorn kennen, een liefhebber van oude Franse voertuigen met bijzondere vorm en techniek. Jorn rijdt in een prachtige oude Eend en heeft een Terrot motorfiets uit 1928 in zijn woonkamer staan. Gewoon omdat. En toen ik die motorfiets voor het eerst zag viel het kwartje. Hetzelfde merk als de verroeste motorfiets in de garage. Omdat mijn DS niet zo vaak stuk gaat was ik een week later weer eens bij de garage en hengelde ik eens voorzichtig naar wat de plannen voor die roestige Terrot waren. Blijkbaar op het goede moment want de eigenaar was net tot inzicht gekomen dat de geplande volledige restauratie van de Terrot er wegens tijdgebrek niet van zou komen. Ik heb toen gevraagd of ik het al eerste mocht weten als hij 'm weg zou doen. Ik had namelijk stiekum al plek gemaakt in mijn kantoor voor de Terrot. Tijdje later was het zo ver, ik moest maar eens langskomen om te kletsen. Toevallig had mijn DS net die dag een afspraak om gerepareerd te worden dus dat was handig combineren. Diezelfde middag stond de Terrot op een boedelbak richting kantoor. Daar staat hij nu mooi te zijn en af en toe ga ik er even op zitten. In gedachten heb ik al flink rondgescheurd op de N7 bij Avignon. Ondertussen kon Jorn aan de hand van het framenummer herleiden dat het een Terrot 250 OS is van bouwjaar 1929. Het idee is dat de Terrot uiteindelijk weer moet kunnen rijden. Het is tenslotte een vervoermiddel. Het uiterlijk moet zijn patina behouden, de techniek moet goed werken. Dat dat over een jaartje niet klaar is spreekt voor zich. Kees-Jan Smit © Barbara de Bruin Afgelopen weekend is Cérise op bezoek geweest bij garage Le Mécano in Amsterdam. Er waren een paar kleine dingetjes die ik graag wilde laten maken: de verwarming deed het niet en haar buitenspiegel was lam.
Ook lag er soms wat water onder de vloermat aan de bestuurderskant, een probleem dat vaker bij 204'tjes voorkomt en wat te maken heeft met een verstopte waterafvoer onder het rooster tussen de motorkap en de voorruit. Ook dat is weer opgelost. Cérise had goed gezelschap daar: een Peugeot 404 Familiale uit 1965 met een mooi rood interieur en een Peugeot 403 pick-up uit 1960, beiden eigendom van de garagist. Barbara de Bruin |
BlogsBelevenissen met de Franse klassieker, ontmoetingen met liefhebbers, restauratie-projecten en trouvailles langs de route. 
Index
All
Archives
April 2020
|
|
|
© www.routenationale.com 2010-2017
|