© Gabi Bertram Deze prachtige Peugeot 203 hebben we in de zomer voor het eerst gezien, maar we wisten niet meer precies welk weggetje het was. In maart kwamen we er toevallig weer langs. Zo'n mooi model auto en dan nog met mijn initialen op het kenteken… Daar moest voor gestopt worden om foto's van te maken.
Tegenover en links en rechts van het woonhuis, liggen ook overal auto's en er blijkt nog een tankstation te zijn geweest. Op internet helaas niets kunnen vinden; bij het woonhuis was ook niemand aanwezig. Via via hoorden we dat de eigenaar overleden is en dat het een langslepende erfeniskwestie is. Ik ben benieuwd wat er verder met het pand en de auto's gaat gebeuren. Al hebben we niemand kunnen spreken, we hebben er wel een paar mooie foto's aan overgehouden. Gabi Bertram
0 Comments
© Gabi Bertram Het kippendorp... Hoe het dorp echt heet, weten we nog steeds niet. Geen naambordje; alleen een zelfgemaakt bord met een kip en overal kippen op straat. Het kippendorp verbindt de blauwe auto route met de witte en met ons huis. Onderweg komen we van alles tegen... Allereerst een vervallen huis met ingestort dak en met als enige 'souvenir oublié' een lege fles wijn. Als we de weg vervolgen, de eerste wrakken; één blauwachtig en één beroest. We kunnen er helaas niet bij wegens behoornde witte koeien en een flinke stier. Geen zin in een wedstrijdje wie harder kan rennen. Een stukje verder het volgende wrak; wit en zelfs met inzoomen geen merk te zien. Ook hier kunnen we niet dichterbij komen. Daarna belanden we weer even in de 'bewoonde wereld' namelijk in het al eerder genoemde kippendorp. Hier woont onder andere de opper-jager. Hij heeft 2 Renaults 4. De witte is voor de jacht en de rode voor alledag. Bovendien staat er nog een oude tractor in een schuur. Na het kippendorp het volgende wrak: legergroenachtig met een bagagerekje. Net als de andere wrakken, alleen zichtbaar in winter/voorjaar en ook hier komen we niet dichterbij. Hopelijk kan de connaisseur nog vaststellen om welke auto's het gaat. Nog een klein stukje door het bos en dan zijn we weer bij ons huis aangekomen. In dit stuk bos, ligt ook volop oud ijzer. Een oud fornuis, spatborden, een frame en een heleboel blikken. Tot slot nog een auto: de mooie gele staat op een oprit in ons gehucht. Of die nog rijdt of bij de inboedel van het huis hoorde bij de koop, weten we ook niet. In het jaar dat we hier wonen, is die nog geen centimeter van de plaats af geweest. Gabi Bertram Le Connaisseur: Mike Schellekens over de auto's rond het kippendorp
De lichtblauwe auto is een Simca Aronde. Moeilijk te dateren, doordat er zo weinig van te zien is, maar ergens tussen 1951 en 1958. Wellicht kan een Simca-kenner aan de hand van de kleur zien welk jaar het is. Daarvoor staat een zwaar verroeste Peugeot 203 van vóór 1953, nog met de kleine achterruit en zonder tochtraampjes in de voordeuren. De witte auto is ook een Simca Aronde, maar van de serie P60. Gezien de sporen van een gebogen en verbrede strip op de flank zal het waarschijnlijk een Élysée uit 1959 of '60 zijn, waarvan de voorruit ooit vervangen is (want anders zou er nog een chroomstrip omheen zitten). De lichte bestel-Renault is een late jaargang, 1978+ vanwege de zwart plastic luchtklep onder de voorruit. Vanaf toen heette dit model 4 F4. De rode Renault is een late GTL Clan, vanaf 1987, maar het kenteken is van '88. Over de tractor durf ik zo niets te zeggen, alleen dat hij er vertederend uitziet... De lichtgroene auto met enorme imperiaal is een Renault Dauphinoise uit 1956-'60. Feitelijk een stationcar-uitvoering van de Juvaquatre die al eind 1937 werd uitgebracht (en die een beetje was afgekeken van de Opel Olympia). De vroege bestel-en stationcarversies hadden de achterdeur andersom open (klink links en scharnieren rechts), zodat het mogelijk is om hierin de Dauphinoise te herkennen. Overigens was die naam gekozen als verwijzing naar de 845cc motor uit de Dauphine. De fel geel geverfde auto is natuurlijk een Renault 4CV. Met de brede strips voorop en het wybertje niet meer omcirkeld is het een model 1955-'60, de bumper met rozetten duidt op de meest gangbare Sport versie. Dat Sport moet niet al te letterlijk genomen worden met slechts 1 pk... Mike Schellekens © Thorvald van der Westen De laatste mooie dag van het jaar: 25 oktober 2015. Op initiatief van Lars Schneider, Hendrik Helweg en mijzelf hebben wij met naasten en vrienden een mooie naajaarsrit georganiseerd. Ik had Lars slechts één keer ontmoet, en Hendrik kende ik helemaal nog niet. Zo leek het ons een leuk idee elkaar en elkaars auto's eens te leren kennen.
In de eerste instantie zouden wij met ons drieën aansluiten voor een rit door de gemeente Ronde Venen in Utrecht. Dit zijn Abcoude, Baambrugge en Breukelen en omstreken. Een mooie omgeving. Al snel sloten mijn ouders en mijn jongere broer aan met de bordeauxrode Peugeot 404 van mijn moeder (welk ik spoedig in een nieuwe blog aan u voorstel). Mijn vriendin was met mij meegekomen. Ook voegde mijn goede vriend Frans Schwarzwalder en zijn vrouw, met zijn metallic groene(vert d’argent) Peugeot 504, zich toe aan de colonne. Ook Hendrik had zijn ouders meegenomen met een lichtgroene Peugeot 203. Hijzelf reed met een donkergroene Peugeot 404. De auto's van Lars en mij zijn u als lezer van Route Nationale wel bekend. De start was het parkeerterrein van een supermarkt in Breukelen. Hier hebben we gewacht tot iedereen aanwezig was. Tijdens het wachten kon niemand de verleiding weerstaan andermans auto uitvoerig te bekijken en te bewonderen (Dit duurde zelfs tot ná iedereen aanwezig was, als gevolg van de liefhebberij). De rit ging van start; opzoek naar een mooi plaatsje voor wat koffie en thee. Het plan van de rit in de Ronde Venen bleef niet ongewijzigd. We zouden via de mooie wegen afreizen naar de Lage Vuursche. Dit was met een colonne van zes auto's op sommige plaatsen een aardige onderneming. De landweggetjes waren dusdanig smal dat tegemoetkomend verkeer flink moest uitwijken. En om dan de colonne compleet en aansluitend te houden… Aangekomen in de Lage Vuursche zijn we met ons allen opzoek gegaan naar een hapje en een drankje. Dit is een pannenkoekenrestaurant geworden, iets waar er in het dorp geen gebrek aan was. Hier hebben we lekker gegeten en onze gedeelde hobby uitvoerig besproken. Na een voldane dag is iedereen vol verhalen op huis aan gegaan. Thorvald van der Westen © Linda en Henri Vermeer | Route Nationale Ernst de Jong is, naast verdienstelijk siersmid, ook liefhebber van het merk Peugeot. En dan met name van de Peugeot 203. Hij presenteerde ons al een paar van zijn 203's in de rubriek La Vôtre. Deze zomer bezochten we Ernst in het zuiden van de Bourgogne. Een sfeervolle en verstilde plek in een mooie omgeving. Een zestal 203's trok onmiddellijk de aandacht. Ernst bouwt aan een replica van een 203 Darl'Mat en maakt het zich daarmee niet gemakkelijk. Daarnaast werkt hij in opdracht aan de restauratie van een unieke Peugeot D4A bus in Leroux-uitvoering. Het enige exemplaar ooit. De D4A maakte deel uit van de Tour de France reclamekaravaan. Het erf en de schuren ademen één en al Peugeot. Een prettige en hartelijke kennismaking met een liefhebber en vakman.
Linda en Henri Vermeer © Collection Hent van den Elsen Ik vergeet het moment niet snel dat ik een aantal jaar geleden op een hete zomerdag in een Frans dorpje een bananendoos vol diadoosjes onder een kraam vandaan trek, een doosje open een dia tegen het licht houd en daarop onder andere motorracetaferelen*) zie uit het begin van de jaren zestig. Te enthousiast kan ik nauwelijks onderhandelen over de prijs. Eindeloos dia's scannen thuis. Een feest. Tja, wie gooit zoiets weg? Het doen me denken aan de boekjes van KesselsKramer 'In almost every picture'
Hent van den Elsen *) In deze serie de familiefoto's. Klik hier voor de motortaferelen. |
BlogsBelevenissen met de Franse klassieker, ontmoetingen met liefhebbers, restauratie-projecten en trouvailles langs de route. Index
All
Archives
April 2020
|
|
© www.routenationale.com 2010-2017
|