|
© Mark Hidding Het doel van de rit was deze keer het ophalen van een HY. Destijds was dit de rijdende supermarkt van Boussac. De HY was na een aanrijding ooit de tuin ingereden. Helaas bleek hij in een te slechte staat om nog iets mee te nemen. Alleen de schuifdeur is gered.
Mark Hidding
0 Commentaires
© Gerco Vasse Het is begin december als Mark belt: "Zin om naar Niort en de Creuse te gaan? Ik weet alleen nog niet of we het rondje linksom of rechtsom maken". Uiteraard.
De vrije dagen waren op, dus we vertrokken op vrijdagavond en kwamen rond het ontbijt in Saint-Sébastien aan. Daar moest nog een Renautl5 4f4 bekeken worden. Het was even zoeken in het dorpje tot plots een witte Renault een garage uitreed. Het Renaultje was door de moeder van de huidige eigenaar nieuw gekocht. Tot een half jaar geleden bestierden deze broer en zus nog een boulangerie. Het Renaultje was origineel en hard, de vakken voor de stokbroden zaten er nog in. "C'est la voiture de nos parents". Facturen erbij, de koop was snel beklonken. Opladen en via de N20 verder naar het zuiden richting de Dordogne. Daar woont Albert sinds 1979. Hij vertelde dat hij meer dan honderd DS'en naar Nederland vervoerd heeft. Vier waren er blijven staan, alsmede wat onderdelen. Hoewel er al twee DS'en verkocht waren, was de beste blijven staan. Een Pallas in Brun Scarabée met 130.000 kilometer op de teller. In 1987 van de eerste eigenaar (een juwelier) gekocht. Na een goede lunch werden de onderdelen opgeladen en deels in het Renaultje geschoven. Op naar Niort. Daar moest een eerder gekochte HY opgeladen worden. De verkoper had in zijn schuur een grote verzameling van met name A-typen en in zijn huis 20.000 miniaturen. De 4f4 was inmiddels verzekerd en ruilde van plek met de HY. Door naar Partenay voor een overnachting. 23 uur in touw maar nog vol energie. Zondag via Sées en Abbeville terug. Het Renaultje had wat hoogtevrees, maar reed verder goed en kwam uiteindelijk om 22.30 uur in Zwolle aan. Kon mooi even in het weekend. Gerco Vasse © Gerco Vasse Het is donderdag na Pasen, als ik een sms van Mark krijg. "Heb je volgende week zin en tijd om drie dagen naar Frankrijk te gaan? Ik moet wat auto’s ophalen". Na wat afspraken verzet te hebben, kan een week later de reis naar Frankrijk aanvaard worden.
Eerste stop is in Meaux, waar voor een collega een auto bekeken wordt. Verbazingwekkend wat er achter een deur van een hal in Frankrijk kan staan.. Na bij een particulier nog wat onderdelen bekeken te hebben, zetten we koers naar de Dordogne. In de buurt van Figeac gaan we vanavond een originele Citroën D-Spécial bekijken. Klantvriendelijk als hij is, heeft de Fransman geen zin om een paar auto’s te verplaatsen. De volgende morgen dan maar. De kleur is Gris Kandahar. De Citroën is van zijn vader geweest, die haar in 1985 kocht en haar als zondagse auto gebruikte. Door de week had hij een Peugeot 404… Hoe treffend is het kaartje dat in de DS ligt. 'G. Vaysse', maar één letter verschil met mijn eigen naam. De koopt wordt na wat verrassingen toch nog gesloten. Voor een Renault 5 Turbo is geen plek meer op de remorque. De auto wordt op zijn Frans naar buiten gereden: reservetank op de motorkap, laag aan de grond op de trailer. Het volgende doel is HY-onderdelen. Ondertussen is er genoeg te zien in dit deel van de Dordogne. Van verlaten garages tot halve autosloperijen. De onderdelen kunnen mooi in de bak van de onlangs aangeschafte Citroën Jumper. Na een bandenwissel zetten we koers naar een museum, waar een eerder aangeschafte Citroën GS Pallas 'verzekerd' werd. Zoals een goed Citroën betaamt, is het starten/lopen en koers naar het noorden. De voormalige eigenaar meldt nog even dat dit de grootste reis van de afgelopen jaren gaat worden. Het GS-je geeft, behalve wat kuren met de plafonnière, bougies en overloop benzintank, geen krimp. De Jumper kreunt en steunt intussen onder de last van een paar versnellingsbakken, HY-paarden en nog wat van dat kleine spul. Vrijdagavond zijn we weer thuis. Het kon mooi even, zo voor het weekend. Gerco Vasse © Mark Hidding Eenieder de beste wensen voor het nieuwe jaar!
Van de ritten die we afgelopen jaren hebben gemaakt, was één verhaal nog niet afgerond. Bij deze het verslag dat u nog te goed had over het ophalen van de AMI8 Service Tolée. Op dinsdag 22 en woensdag 23 oktober 2013 was het zover; de AMI 8 Service Tolée zou worden opgehaald in Villargoix (in het oosten van de Morvan). We zouden heenrijden via de Vogezen. Kochten bij een Citroen liefhebber bij Metz wat DS-onderdelen en reden door naar Plombieres les Bains. Daar woont een meubelhandelaar die de boedel van een oude Franse garage had opgekocht. De oude kasten en werkbanken waren zijn handel; de oude gereedschappen, borden en onderdelen waren bijvangst. Alles lag uitgestald op het gras in de tuin. De mooie spullen werden uitgezocht en ingeladen. De auto en de kar waren al vol voor we de AMI hadden opgeladen! Op naar Villargoix! Het adres waar de AMI moest staan bleek een oude hoeve aan de rand van het dorp. De eigenaar was hobbyboer (hij hield blonde d'Aquitaines) en had een grondverzetbedrijf. Vandaag werd er kennelijk niet meer gewerkt; hoewel het pas rond het middaguur was bleek de boer als zo dronken als een tor. De uitnodiging om een glas wijn mee te drinken is beleefd afgeslagen. Inmiddels waren we wel erg benieuwd naar de AMI. De verkoper zei dat een deel in de schuur stond, een deel in het woonhuis en een deel achter in het land… Het risico van een aankoop waarvan (recente) foto’s ontbreken. Afijn, her en der de auto in onderdelen verzameld en de boel opgeladen. Helaas een groter project dan gehoopt; desondanks een leuke en bijzondere auto. Op basis van de aanwezige documenten is de geschiedenis van de auto na te gaan. De Carte Grise staat nog op naam van de eerste eigenaar Ets. Gateau & CIE S.A. (Agricoles et Tracteurs). Dit bedrijf kreeg de auto op 23 juni 1975 op naam. Het kenteken zit in een mapje van Garage Debuquoy uit Auxerre. De auto weegt 730 kg en mag 370 kg laden volgens het Certificat de Confirmite. Twaalf jaar later werd afscheid genomen van de AMI. Op de Carte Grise is met een pen ‘Vendue’ geschreven en wel op de datum 26-11-1987. Dat is het moment dat de auto is weggezet. Ergens rond 2010 is de auto vervolgens verkocht en is een begin gemaakt met een ‘restauratie’. Helaas is het bij een demontage gebleven. Nu maar zien dat de AMI wordt gered. Mark Hidding © Mark Hidding Vorige week het verhaal over de HY Boucherie, vandaag andere trouvailles onderweg.
Overigens was het ook in Frankrijk prachtig nazomerweer tijdens deze driedaagse trip. De bomen in de Creuse droegen nog volop blad in mooie herfstkleuren. Volop zon en 18 of 19 graden. Heerlijke kilometers via de Route Nationale vanaf Montlucon, via Evaux-les-Bains (om een DS Ambulance te bekijken) en Eymoutiers (voor een DS19 uit 1963) naar Riom-es-Montagnes. Volop sneeuwstokken in de berm, maar sneeuw was gelukkig alleen te zien op de bergtoppen om ons heen. Via de N7 en de A77 weer teruggereden richting huis. Wat zagen we onderweg: de Simca Chambord (of was het een Versailles?) kwam helaas voorbij toen de camera niet in de buurt was. Dit gold ook voor een Renault 12 Break en enkele 2CV’s. De andere auto’s uit vervlogen tijden hebben we zoveel mogelijk gefotografeerd. Mark Hidding © Mark Hidding Eind november was het weer zover; in het noorden van de Cantal moest een HY Boucherie uit 1954 worden opgehaald. Een originele ombouw van A.E.A.T. uit Neuilly-sur-Seine. De auto moet in ieder geval tot 1967 dienst hebben gedaan; in de lade werden enkele mini-jaarkalenders gevonden uit dat jaar. Rond oud- en nieuw weg te geven aan trouwe klanten voor in de portemonnee.
Na de nodige dienstjaren is de auto met pensioen gegaan. Daarna werd de auto ruw uit zijn slaap gehaald; de auto is gekocht door een lid van de oldtimerclub in Riom es Montagne. Deze heeft de techniek van de auto vrijwel geheel gereviseerd. Het project is op enig moment stil komen te liggen en de HY is in de verkoop gegaan. Met de aankoop van de auto, zal de HY voor het eerst van zijn leven buiten de Cantal komen. Wellicht straalt ze weer zoals in 1954, tijdens de ICCCR in 2016? Mark Hidding Volgende keer het vervolg met meer trouvailles onderweg. © Mark Hidding Nog twee weken en Citro Mobile staat voor de deur. Gert Huiting van HOVC was de afgelopen dagen op pad in Zuid-Frankrijk om een mooie auto te zoeken voor de beurs. Helaas is de zoektocht (nog) niet geslaagd. Om te voorkomen dat leeg teruggereden moest worden, brachten Gert en Douwe een prachtige ID 19 Break mee terug voor ons. Een 61-er die stil staat sinds 1974. Een prachtig project voor de komende winter. Hieronder een fotoreportage van de speurtocht die Gert en Douwe hebben gemaakt. Mark Hidding © Gert Huiting
© Mark Hidding Afgelopen donderdag haalde ik een HY op en kocht ik deze ID. De ID moest nog even wachten op transport, want er waren bomen gegroeid voor het hok waarin ze geparkeerd staat. Meneer Bertrand vertelde dat zijn vader in zijn hele leven twee auto's had gehad: een Simca P60 en een Citroën ID19. Deze ID19 uit 1967 (oude neus, groen systeem), was de één na laatste oude neus die de Citroëngarage in Beauvais verkocht. Over twee weken halen we haar op, hopend dat ze voldoende goed is om haar te restaureren.
Mark Hidding  © Mark Hidding Ze zijn er nog: mensen zonder internet. Vooral in Frankrijk komt het regelmatig voor. Onlangs stond er een advertentie op een Franse site met oldtimers. Contact opnemen per telefoon. De eigenaar heeft geen internet. Gebeld en gevraagd naar de auto; een Citroen AMI 8 fourgon. Gevraagd naar het aantal deuren. "Twee", was het antwoord. Gevraagd of de mogelijkheid bestond om een foto toe te sturen om een idee te krijgen van de auto en om na te gaan of het echt een AMI Service betrof. Met de nodige moeite vond de verkoper een foto waarop de auto te ontwaren was. Deze foto werd ingescand door een vriend en per e-mail toegezonden. Het was een echte AMI8 Service Tolée. De auto is aangekocht en wordt volgende week opgehaald. Nog nooit een auto gekocht op basis van zo'n slechte foto...
Mark Hidding © Mark Hidding De kinderen weer naar school; de parkeerplaatsen en de campings weer leeg. Voor iemand die snel door Frankrijk wil reizen, zijn juli en augustus geen geschikte maanden. In september was de grootste drukte weer achter de rug. 't Was dus tijd om naar Belan sur Ource - in het noorden van de Bourgogne - te rijden. Bij de garage van de Gallet broers enkele foto's geschoten. Hier stond onder meer de VandenPlas Princess met het Parijse kenteken. Ook later op het binnenterrein van het Musee d'Automobiles in Reims wat foto's geschoten. Daarna met de HY op de trailer snel weer naar huis.
Mark Hidding |
BlogsBelevenissen met de Franse klassieker, ontmoetingen met liefhebbers, restauratie-projecten en trouvailles langs de route. 
Index
All
Archives
April 2020
|
|
|
© www.routenationale.com 2010-2017
|