|
De heer Lefebvre, Claude Robert, was ‘artisan’. Hij excelleerde in het loodgietersvak. Geboren in 1927 en opgeleid in de veertiger jaren. Als zelfstandige verdiende hij daarna de kost in en rond Parijs. Op 26 april 1966 kocht de heer Lefebvre een grijze HY. De auto werd voorzien van een handgeschilderde nummerplaat met het kenteken 74 SK 75. Na herindeling van de departementen Seine en Seine et l’Oise werd de auto voorzien van een nieuw kenteken; 79 DH 95. Dit was echter niet de grootste verandering die de auto onderging. Het grijs van de koets maakte plaats voor rood inclusief reclame voor Antargaz. Zo’n jaar of 10 werd de bus gebruikt voor bedrijfsdoeleinden. Na de komst van een Volvo Station ging de TUB met pensioen. Een nieuwe toekomst diende zich aan; de bus zou worden omgebouwd tot camper. Avond aan avond werd hard aan de bus gewerkt. De bus werd weer grijs geschilderd en voorzien van raampjes en inrichting. Hierbij werden zelfs de schemerlampjes met de hand gemaakt! Toen mevrouw Lefebvre begin jaren tachtig plotseling overleed, is het project gestrand. De auto werd in de hoek van de werkplaats gezet en kwam daar niet meer weg tot het overlijden van de heer Lefebvre medio 2012. Op 14 juni 2013 hebben wij de auto gekocht en haar opgehaald in Saintes (dep. 17). Maar zien of er 2013 alsnog in de HY gekampeerd kan worden... Mark Hidding
0 Comments
© Tom Schulte, Henri & Linda Vermeer, Henk Bats, Alban Paul Schellekens Vandaag hebben we opnieuw de elegante neus van Éclair naar Peugeauto in Ravenstein gedirigeerd. Dit keer voor de 2e WRENNIEOB Zomerdagmeeting. WRENNIEOB staat voor 'Wie rijdt er nou nog in een oude bak?', een gezellige Facebookgroep van liefhebbers van klassieke auto's in de breedste zin van het woord. De opkomst was goed en het weer viel alleszins mee. Leuke auto's van Reliant tot Chevrolet en alles daartussen en vooral: leuke, aardige en kleurriijke mensen! Éclair voelde zich prima op haar gemak tussen tijdgenoten en genoot van de belangstelling. Diverse bezoekers zetten haar op de foto. Alweer een mooie herinnering aan een prachtige dag.
Zie voor meer foto's van dit evenement WRENNIEOB Zomermeeting 2013. Henri & Linda Vermeer  © Tibor & Milan van Lange Autowassen. Voor sommigen een noodzakelijk kwaad, voor anderen pure lol. De 23RU had de klei uit Zuid-Frankrijk nog tussen de bladveren zitten, dus het was tijd voor een grondige wasbeurt. Om straks de (licht) aangeroeste onderdelen van een beschermend laagje Owatrol te kunnen voorzien was het verwijderen van loszittende rommel noodzakelijk. Van waterdichtheid is overigens nauwelijks sprake. Niet alleen de voorbank en de bodemplaat, maar ook in de motorruimte drong het water door. Na een paar mislukte startpogingen, het demonteren, drogen en weer monteren van de bougies en bougiekabels startte het antieke werkpaard weer zoals we van 'm gewend waren. Brrrrrrroemmm....
Milan van Lange  © Archives George Pol
© Tibor & Milan van Lange Een nieuwe of andere auto kopen heeft, zeker voor een liefhebber, altijd iets bijzonders. Als de nieuwe aanwinst gebracht moet worden door de vorige eigenaar, omdat je als nieuwe bezitter er eerst rijles in moet krijgen, is het duidelijk dat het gaat om meer dan een gewoon autootje. In dit geval gaat het om een vrachtwagen, een Citroën 23RU (beter bekend als U23) uit 1951. Hoewel het model vooroorlogs is, werd dit type nog jaren na de Tweede Wereldoorlog geleverd. Voor de wederopbouw was materieel nodig, en snel ook. Dat dit niet ten koste ging van de bouwkwaliteit bewijst deze volledig originele 23RU uit 1951, die met haar omgekeerde Traction Avant-motor, vier achterwielen en enorme cardanas nog rijdt als een nieuwe. Enige vorm van luxe zit er niet op. Deurpanelen ontbreken en op de plaats waar bij 'gewone auto's' het dashboard zit bevinden zich een viertal knopjes en een kleine kilometerteller. De eerste kilometers zijn ondertussen gemaakt, het dubbelclutchen went snel en met de voorruit die open gedraaid kan worden is het genieten als in een cabriolet.
Tibor & Milan van Lange © Henri & Linda Vermeer Op een mooie zomerdag als vandaag is het een genot om Éclair onder haar beschermhoes vandaan te halen, het schuifdak te openen en het landschap naar je toe te halen. We zoeken het vandaag aan de andere kant van de IJssel, omgeving Ommen, Hardenberg, Dalfsen. Ruim 100 zonnige kilometers later, dekken we Éclair weer toe naast haar loodsgenootje, een groene Renault 4CV.
Henri & Linda Vermeer © Mark Hidding Op 14 april 1966 werd de DS19 Pallas op naam gesteld van de heer Pelerin Rene in het 18e Arrondissement van Parijs. Ruim 20 jaar later - op 3 oktober 1986 - verkocht hij de auto. Op het kenteken is vermeld 'Vendu en l'état'. Hoe goed of hoe slecht de auto was valt helaas niet meer te achterhalen. De nieuwe eigenaar was een garagehouder in Estaples sur Mer. Hij stalde de auto bij zijn garage. Een project voor de oude dag? Halverwege de jaren negentig werd de auto overgebracht naar een bevriende boer in het dorp. Het doodvonnis van de auto werd getekend. Op slechts enkele kilometers van de zee, deed de zoute zeelucht haar werk. Een kleine 20 jaar later was er weinig meer over van de DS. Op 31 mei is ze van haar rustplaats naar het slachthuis gereden.
Mark Hidding |
BlogsBelevenissen met de Franse klassieker, ontmoetingen met liefhebbers, restauratie-projecten en trouvailles langs de route. 
Index
All
Archives
April 2020
|
||||
|
|
© www.routenationale.com 2010-2017
|