GARAGE HELWEG - Pick up a pick-up

Het begon tijdens mijn jaarlijkse reis in de groene Peugeot 404. Dit jaar was ik in mijn favoriete stukje Frankrijk in het zuiden. Ergens in de bergen, een uur van de Middellandse Zee. Omgeven door rust en kalmte heb ik drie weken lang rondgereden in het zuiden des Frankrijks. Een nomadisch bestaan hebbend, slapend naast mijn auto om zo nachts verbijsterd naar de sterren te staren. Stapels sterren, die je in Nederland alleen kunt zien in je dromen, hier zijn ze nog echt. Geen lichtvervuiling aan de hemel, geen vliegtuigen die laag overkomen. 

Dan kan je zomaar op een plek als deze wakker worden. (Twee weken later was dit prachtige plekje een poel stilstaand, stinkend water). 

Iedere morgen sta ik op voor dageraad. Voor het te heet is om dingen te ondernemen, start ik mijn trouwe 404. De vogels beginnen al te fluiten en de ochtendschemer zet in, als ik het onverharde weggetje steil omhoog klauter met de achterwielaandrijving. De afgelopen nacht sliep ik naast een verlaten watermolen, een plek die locals me de avond ervoor bij een bar hadden getipt. Alles staat er, van een tafel tot kookgerei en natuurlijk kraakhelder stromend water! Helaas deze zomer niet meer van toepassing, bijna alle riviertjes staan droog. Dit stroompje ontspringt een aantal kilometers verderop en is dus nog levend. Maar verder stroomafwaarts, op loopafstand, staat het al droog. Zorgwekkend, want ik kom hier sinds ik kind ben en nooit heeft alles droog gestaan. Locals maken zich zorgen, de derde zomer op rij met deze extreme droogte! Enfin, dit wil ik even gedeeld hebben. Niet alleen in Nederland hadden we een droge periode.

Iedere morgen is deze magie te zien, de bijen die wakker worden en over je heen vliegen. Mensen vergeten soms hoe mooi de wereld kan zijn.
​
​Tijdens de zonsopkomst zet ik met mijn percolator koffie. De eerste zonnestralen banen zich een weg door de sparren, die als een kam bovenop een berghelling staan. We moeten snel gaan wandelen, de warmte begint al te prikken op je huid. We rijden de 404 nog iets verder. Voorbij dit dorpje moet het wandelpad beginnen. Dan, net voor ik het dorpje uitrij, staat er rechts van me een prachtige Peugeot 504 pick-up! Er is nog geen leven te bekennen in het huisje erboven, maar dat is ook wel te verwachten op dit tijdstip.​

Na de wandeling besluit ik terug te gaan. In het dorpje heb ik uitgevonden van wie de pick-up is. Als ik langs het huis rijd, staat de eigenaar in zijn tuin. Een complimentje over zijn auto doet een gesprek loskomen. Ik wil wel eens in een 504 pick-up rijden. Met een 404 pick-up heb ik net een ervaring gedaan bij mijn werkplaats thuis. Nu eens zien wat een 504 pick-up is. Het rijdt geweldig. Een enorm verschil met de nog wat spartaans aanvoelende 404 pick-up. Daarbij vergeleken is de 504 een moderne auto. Ze is stiller, soepeler en ligt zo fijn op de weg! Ik kan het nu wel met andere 504 fans delen. Deze wagens hebben de beste wegligging die er is.

​Ik vraag of ik de auto kan kopen, en ja hoor! De APK is vanwege wat roest, vooraan in de rechter dorpel, niet haalbaar. Maar het valt reuze mee, de auto is in een hele nette staat, nergens anders is roest te vinden. Een echte zuidfranse voiture in haar oorspronkelijke jasje. Tien minuten later heb ik een deal en betaal ik de auto aan. Helaas kan ik de wagen niet terugrijden vanwege de verlopen apk. Ik kom eind september terug met een aanhanger beloof ik de man. Geen probleem!, hij staat niet in de weg en ik kan hem nog wel gebruiken vertelt hij me. Een apk heeft hij in de bergen niet nodig vertelt de oude eigenaar met een brede lach. 

 Iets meer dan een maand later vertrek ik uit Nederland met een autotrailer. Een dag na de feestelijke opening van mijn werkplaats gaan een vriend en ik het avontuur aan. We slapen net voorbij Bésancon in een weiland. Ik slaap in mijn slaapzak van de legerdump buiten, op de platte aanhanger. Het kan nog net, maar de herfst doet haar intrede en de nachten worden kouder. De volgende morgen vertelt Gideon dat hij het ijskoud heeft gehad terwijl hij in de bus sliep. Een goede slaapzak is belangrijk!. Ik had het te warm en ritste zelfs mijn slaapzak open halverwege de nacht.

​Die avond komen we aan bij de pick-up. Het landschap is al enorm veranderd, bladeren zijn geel en oranje en paddenstoelen staan langs de weg. De regen raast neer op de bus, riviertjes stromen van de steile bergwegen naar beneden. Het is nu vijf maanden droog geweest, geen spat regen vertelt de eigenaar van de pick- up me. De grond kan niks opnemen dus raast al het water over de wegen naar beneden. Eindelijk dus regen! Dit hadden we nodig, vertelt de man.

We worden uitgenodigd om bij het oude stel te komen eten. Terwijl zich buiten een gebulder van onweer voltrekt, eten we soep met stokbrood en worden mooie herinneringen opgehaald aan de pick-up. Ik vind dit misschien nog leuker dan de auto zelf. Het contact met mensen, de band die je schept. Het is essentieel:  ik koop een auto, maar ook een stukje sentiment en historie. Dat kan je niet zomaar op een aanhanger zetten.
​
De regen stopt en de zwarte nachtlucht gevuld met sterren trekt over het ruige landschap. Ik ken de mensen in het dorpje verderop en we besluiten er te gaan slapen. Op de parkeerplaats voor het kerkje leg ik mijn bed neer.

De volgende morgen om half 8 word ik wakker en zwaai ik naar de burgemeester, die net aan komt rijden. Even later hoor ik het volle geluid van een oersterke Peugeot diesel motor: de oude eigenaar komt de auto brengen. We maken het papierwerk in orde en dan is hij écht van mij.

Het laatste ritje met de oude eigenaar.

De eigenaar van de bar biedt me een gereviseerde motor van een Peugeot 203 aan, zijn overleden vader heeft deze motor ooit gereviseerd en toen droog op zolder weg gezet. We stappen in de pick-up. De oude eigenaar weet waar het motorblok ligt en zo doen we het laatste ritje met de oude eigenaar achter het stuur.  Onder het genot van de zonsopkomst rijden we door de bergen naar een garage. Daar ligt een prachtige motor al voor me klaar. Zo gebruik je een pickup dus!

We besluiten nog wat rond te rijden in de pick-up voor we haar opladen op de aanhanger. Onderweg kom ik nog een Peugeot 404 versnellingsbak tegen en een Peugeot racefiets. Ook dit past zo achterin de bak. Nu is het tijd om dit gebied weer te verlaten voor ik niet meer weg kan. We rijden door tot 's avonds laat en slapen weer op het zelfde plekje. Nu slaap ik achterin de pick-up, met de huif erop. De nacht is nu echt koud en ik lig rillend in de laadbak als ik wakker word. De zomer is voorbij, een mooie afsluiting om met een stukje zomer naar Nederland terug te rijden.

Hendrik Helweg