Vakantiebestemmingen kunnen snel veranderen, vooral als je per auto op de bonnefooi reist. En zo belanden we rijdend door Frankrijk net over de grens in Zwitserland, op de T.C.S. Zeltplatz in Gempelen, een camping aan het meer van Neuchâtel. En daar treffen we het bijgaande tafereel aan. Tussen een leger aan zand- en pastelkleurige tentdoeken staat een aantal oldtimers, semi-onopvallend maar schijnbaar in linie opgesteld. Ze lijken bijna de spelstukken van een bordspel, waarbij de kevers als verkenners zijn uitgezet om het overliggende gebied te veroveren. De zwarte kever heeft de oversteek al gemaakt, over de grasstrook die de grens aangeeft, en een strategische positie ingenomen. De blauwe kever staat nog verdekt opgesteld, maar is klaar voor de volgende zet. Linksonder staat een grijze verkenner van de andere partij, die al verder in het vijandig gebied is doorgedrongen. De kroonstukken zijn het Rode Autootje aan de linkerkant, een prachtige Renault 4CV uit 1947. Rechts de koning en koningin van de tegenpartij: een Goliath 1100 en een ondefinieerbaar rood/wit autootje, die strak in het gareel de frontlinie naderen. Deze ansichtkaart is een van de meest bizarre aanbevelingen voor een valkantiebestemming die ik ooit heb gezien. En daarmee meteen ook één van mijn grote favorieten uit het boek*. De camping was vol, dus we rijden door naar Montreux. Dat is gelukkig nog maar een dik uurtje rijden, en daar hebben we iets meer ruimte in het vooruitzicht. We beloven een kaartje te sturen. Sonja van Hamel * Het boek 'Groeten van het Rode Autootje' - een reis in ansichtkaarten (Uitgeverij De Harmonie/BirdFish) is te koop in de boekhandel of te bestellen via https://birdfish.nl/page/het-rode-autootje of https://www.bol.com
0 Comments
© Gabi Bertram Het kippendorp... Hoe het dorp echt heet, weten we nog steeds niet. Geen naambordje; alleen een zelfgemaakt bord met een kip en overal kippen op straat. Het kippendorp verbindt de blauwe auto route met de witte en met ons huis. Onderweg komen we van alles tegen... Allereerst een vervallen huis met ingestort dak en met als enige 'souvenir oublié' een lege fles wijn. Als we de weg vervolgen, de eerste wrakken; één blauwachtig en één beroest. We kunnen er helaas niet bij wegens behoornde witte koeien en een flinke stier. Geen zin in een wedstrijdje wie harder kan rennen. Een stukje verder het volgende wrak; wit en zelfs met inzoomen geen merk te zien. Ook hier kunnen we niet dichterbij komen. Daarna belanden we weer even in de 'bewoonde wereld' namelijk in het al eerder genoemde kippendorp. Hier woont onder andere de opper-jager. Hij heeft 2 Renaults 4. De witte is voor de jacht en de rode voor alledag. Bovendien staat er nog een oude tractor in een schuur. Na het kippendorp het volgende wrak: legergroenachtig met een bagagerekje. Net als de andere wrakken, alleen zichtbaar in winter/voorjaar en ook hier komen we niet dichterbij. Hopelijk kan de connaisseur nog vaststellen om welke auto's het gaat. Nog een klein stukje door het bos en dan zijn we weer bij ons huis aangekomen. In dit stuk bos, ligt ook volop oud ijzer. Een oud fornuis, spatborden, een frame en een heleboel blikken. Tot slot nog een auto: de mooie gele staat op een oprit in ons gehucht. Of die nog rijdt of bij de inboedel van het huis hoorde bij de koop, weten we ook niet. In het jaar dat we hier wonen, is die nog geen centimeter van de plaats af geweest. Gabi Bertram Le Connaisseur: Mike Schellekens over de auto's rond het kippendorp
De lichtblauwe auto is een Simca Aronde. Moeilijk te dateren, doordat er zo weinig van te zien is, maar ergens tussen 1951 en 1958. Wellicht kan een Simca-kenner aan de hand van de kleur zien welk jaar het is. Daarvoor staat een zwaar verroeste Peugeot 203 van vóór 1953, nog met de kleine achterruit en zonder tochtraampjes in de voordeuren. De witte auto is ook een Simca Aronde, maar van de serie P60. Gezien de sporen van een gebogen en verbrede strip op de flank zal het waarschijnlijk een Élysée uit 1959 of '60 zijn, waarvan de voorruit ooit vervangen is (want anders zou er nog een chroomstrip omheen zitten). De lichte bestel-Renault is een late jaargang, 1978+ vanwege de zwart plastic luchtklep onder de voorruit. Vanaf toen heette dit model 4 F4. De rode Renault is een late GTL Clan, vanaf 1987, maar het kenteken is van '88. Over de tractor durf ik zo niets te zeggen, alleen dat hij er vertederend uitziet... De lichtgroene auto met enorme imperiaal is een Renault Dauphinoise uit 1956-'60. Feitelijk een stationcar-uitvoering van de Juvaquatre die al eind 1937 werd uitgebracht (en die een beetje was afgekeken van de Opel Olympia). De vroege bestel-en stationcarversies hadden de achterdeur andersom open (klink links en scharnieren rechts), zodat het mogelijk is om hierin de Dauphinoise te herkennen. Overigens was die naam gekozen als verwijzing naar de 845cc motor uit de Dauphine. De fel geel geverfde auto is natuurlijk een Renault 4CV. Met de brede strips voorop en het wybertje niet meer omcirkeld is het een model 1955-'60, de bumper met rozetten duidt op de meest gangbare Sport versie. Dat Sport moet niet al te letterlijk genomen worden met slechts 1 pk... Mike Schellekens |
BlogsBelevenissen met de Franse klassieker, ontmoetingen met liefhebbers, restauratie-projecten en trouvailles langs de route. Index
All
Archives
April 2020
|
|
© www.routenationale.com 2010-2017
|