© Harry Bosch / Ambiance Morvan We hadden vanaf de camping al anderhalve week de prachtige witte Citroënn-met-de-twee-paardekrachten in de schuur zien staan. Omdat ruim dertig jaar geleden mijn allereerste auto een vuurrode 2CV betrof, aangeschaft voor 500 harde, zuurverdiende guldens, kwamen allerlei nostalgisch getinte herinneringen naar boven. Vandaag, op misschien wel de heetste dag tot nog toe met ruim dertig graden, de stoute schoenen aangetrokken en bij Paul zijn autootje voor een dag gehuurd. Dit om samen met mijn zoontje van acht en Peter met zijn zoon, de bewoners van één van de gîtes, een tour te maken. Een dagje voor de boys dus, de vrouwen bleven achter. In die dertig jaar was ik natuurlijk helemaal vergeten hoe te schakelen met die pook die plompverloren uit het dashboard steekt. Paul gaf me de nodige instructies, kaartmateriaal en drie mogelijke routes. Het dakje werd geheel opgerold. Paul haalde nog snel even een vochtig doekje over de lak. Glimmend in de zon zag het wagentje eruit als een trouwwagen. Onze dag-rugzakken in de nog verbazingwekkend ruime achterbak gegooid. Toen kroop ik toch wel een beetje gespannen achter het stuur. Na een paar vruchteloze startpogingen kwam de motor wat sputterend tot leven en kon ons tochtje beginnen. Gadegeslagen door onze vrouwen en wat campingbewoners kwam het, zeker niet lelijke, eendje met licht slippende banden in beweging. Toen ik bij de straat aankwam schrok ik toch wel een beetje, want (op tijd) remmen met deze auto is een kunst op zich. Ook de richtingaanwijzer bleek een enigszins kwetsbaar uitziend hendeltje te zijn waar wat vertrouwen in de stevigheid ervan voor nodig was in het gebruik. Toen rustig van start gegaan. Het was heel rustig op de weg dus had ik alle gelegenheid om aan het weggedrag van het autootje te wennen. Ik wist nog van vroeger dat je heerlijk zit op de bankjes van de auto, maar dat ze wel heel snel erg heet worden in de zon. Een handdoekje erop dus is het devies. In de bochten deint het wagentje als een bootje op zee. Toch heel anders dan die moderne auto's. Achterin werd door onze zoons volop genoten. Alleen vonden ze de gemiddelde kruissnelheid van 60 tot 70 kilometer per uur toch wel wat aan de lage kant. Door het heuvelachtige parcours moest het motortje soms flink aan de bak, maar dat deed het onberispelijk. Peter moest halverwege de dag wel opletten waar hij zijn linkervoet plaatste, want er kwam behoorlijk wat warmte van de motor de auto binnen. Niet verwonderlijk natuurlijk, want ook voor het eendje was het dertig plus graden. Lekker gezwommen, gewaterfietst en ge-mini-golfd onderweg. En iedere keer kwam ons wagentje probleemloos weer tot leven. We merkten onderweg dat medeweggebruikers die ons van achteren benaderden ons met alle respect behandelden en zelfs kilometers lang op veilige afstand achter ons bleven rijden. Na een goed gevulde dag waren we rond vieren 's middags weer op de camping. Geheel voldaan deden we nog een biertje in de schaduw en beëindig ik dit verslag met een volmondige aanbeveling voor iedereen die de kans krijgt een dagje achter het stuur van dit klassieke wagentje te kruipen: doen. Harry Bosch
0 Comments
De Peugeot 504 met de trapeziumvormige koplampen en de typerende knik in de kofferdeksel is in één oogopslag herkenbaar. En ook de latere coupé, cabriolet, break en familiale zijn niet te verwarren met andere modellen of merken. Een succesnummer van het merk met de leeuw en ook in het Nederlandse straatbeeld jarenlang een bekende verschijning. Langdurig ook, want na de introductie in 1968, verdween de 504 pas in 1983 uit de Nederlandse verkooplijsten. Wat er ook qua details en soms qua techniek veranderde, de 504 bleef uiterlijk nagenoeg ongewijzigd. Het design had een lange houdbaarheid. Elders op de wereld ging de productie na 1983 gewoon door en viel het doek uiteindelijk pas in 2005. Auteur Wim Noorman schreef in 2010 het boek Rechtgelijnde welvaart. 50 jaar Peugeot 404. Zijn nieuwe boek Een wonder op wielen. De Peugeot 504 is hier een logisch vervolg op. De boeken sluiten ook qua formaat en lay-out mooi op elkaar aan. Het boek belicht de Peugeot 504 in verschillende facetten. In de eerste twee hoofdstukken wordt vooral ingegaan op de introductie en een beschrijving van de 504 berline en de al kort daarna geïntroduceerde coupé en cabriolet. Hoofdstuk 3 met de titel De 504 van jaar tot jaar neemt het grootste aantal pagina's in beslag. Per modeljaar worden alle wijzigingen en andere wetenswaardigheden vermeld en komen ook de break, familiale en pas veel later de pick-up aan de orde. Verwacht geen saaie opsomming van feiten. Hoewel het soms om het vervallen van claxonknoppen of de introductie van een verlichte asbak gaat, is het geheel steeds pakkend genoeg geschreven om te blijven lezen. Gelardeerd met mooi fotomateriaal en verhalen en wetenswaardigheden in de kantlijn, neemt de 504 je als een soort tijdmachine mee van de introductie in 1968 naar de verkoopstop in 1983. Van de opbloei na de introductie, via de lange jaren van succes naar een langzame versobering van het gamma richting het einde van de loopbaan in Europa. Op de pick-up na. Hoofdstuk 4 is gewijd aan persoonlijke belevenissen met de Peugeot. Van verhalen van de 504 van vader tot de 504 als geliefde klassieker. In het laatste hoofdstuk ruimte voor allerlei aspecten rond de 504. Rallysport, wielersport en reclame, om er maar eens een paar te noemen. Een aangenaam Nederlands standaardwerk over een auto met karakter. Prettig leesbaar en door het fotomateriaal ook gewoon een lekker bladerboek over de 504 en over het tijdsbeeld van de late jaren ’60 tot de vroege jaren ’80. Route Nationale | Henri Vermeer Een wonder op Wielen. De Peugeot 504
Auteur: Wim Noorman 168 pagina's genaaid gebonden ISBN 9789082195804 € 24,95 Te bestellen via www.peugeot504boek.nl |
BlogsBelevenissen met de Franse klassieker, ontmoetingen met liefhebbers, restauratie-projecten en trouvailles langs de route. Index
All
Archives
April 2020
|
|
© www.routenationale.com 2010-2017
|