|
© Lars Schneider Voor mijn opleiding loop ik deze zomer stage in Frankrijk, aan het meer van Annecy. Dit houdt in dat ik vanaf eind april tot begin september op een camping, waar ik verschillende taken heb, aan het werk ben. Natuurlijk ben ik naar Frankrijk vertrokken met de klassieke Peugeot 204 'Louise'.
Zaterdag 23 april ben ik rond 10.30 uur vanaf huis vertrokken. De eerste dag heeft de route mij via Limburg laten afdalen richting België, om vlak boven Luik richting Verviers/Malmedy te gaan en binnendoor verder via Luxemburg naar Frankrijk. Het navigatiesysteem had wat leuke 'verrassingen' voor me onderweg, waardoor ik soms ineens over hele kleine landweggetjes reed of over slingerende wegen tussen de bergen door. Uiteindelijk ben ik bij mijn overnachtingsplek aangekomen, een B&B in een klein dorp, ruim een half uur voorbij Metz. Op zondag vertrok ik op tijd; de route van die dag heeft mij grotendeels via N- en D-wegen geleid. Hier werd het ook iets heftiger voor de auto. Naar boven rijden is iedere keer prima gegaan, meestal gewoon met 90 of 110 kilometer per uur, al moest de 204 er voor aan het werk. Het werd lastiger als ik vanaf (vrijwel) stilstand een steile weg in moest, dan duurde het soms toch wel erg lang voordat een comfortabele kruissnelheid werd bereikt. Onderweg een mooi landschap van kleine Franse dorpjes, tot plekken die erg veel leken op waar de Almhof- en Milkareclames worden opgenomen. Heel even wat natte sneeuw gehad, maar nauwelijks genoeg om de ruitenwissers in te schakelen. Woensdag was officieel pas mijn eerste dag, daardoor kon ik maandag met mijn collega's de omgeving verkennen. We bezochten Annecy, maakten een ronde om het meer en zijn boven in de bergen geweest. In de 2e en voornamelijk de 3e versnelling zijn we met een rustig gangetje boven (12/13% volgens de borden!) gekomen, om daar op een schitterend uitzicht getrakteerd te worden. Veel leuk oud spul heb ik helaas nog niet gezien, maar ik ben hier nog lang genoeg om meer van de omgeving te gaan verkennen! Lars Schneider
4 Comments
© Citrovisie Citrovisie zet haar reeks Citroën-monografieën voort met BX. Voici la nouvelle Citroën, een boek dat geheel gewijd is aan de in 1982 geïntroduceerde Citroën BX. Een echte Citroën om te zien, maar qua vormgeving, technologie en kwaliteit sloeg het merk een nieuwe weg in. Het boek besteedt uitvoerig aandacht aan de ontwerpgeschiedenis van 'Project X' waarmee Citroën sinds 1974 werkte aan een model tussen de GS en de CX. Een boeiend verhaal, niet in de laatste plaats door het vele fraaie beeldmateriaal. 'Project X' leidde uiteindelijk tot de introductie van de BX in het voorjaar van 1982. Het begin van een 11-jarige succesvolle carrière. De laatste BX rolde begin 1994 van de band en inmiddels neemt de belangstelling voor deze jonge klassieker weer toe. Zoals we van Citrovisie gewend zijn, volgt ook dit boek alle ontwikkelingen per modeljaar. Van belangrijke hoogtepunten als de introductie van de BX Diesel, Break en Sport, tot wijzigingen in bijvoorbeeld bekledingsstoffen en naafwieldopjes. Naast deze chronologische modelgeschiedenis is er veel aandacht voor interessante BX-wetenswaardigheden. Het ontwerp en de productie van de Break door Heuliez, de BX-Coupé en de BX ruimtewagen die er niet kwamen, de BX in de rallysport, de BX als werkpaard, de BX in het buitenland etcetera. Het boek wordt gewoontegetrouw afgesloten met een opsomming van de nieuwprijzen per modeljaar, kleuren en bekleding en productie- en verkoopcijfers. Ondanks een veelheid aan feiten, wetenswaardigheden, foto's en illustraties is BX. Voici la nouvelle Citroën meer dan een BX-naslagwerk. Het is door de prettige schrijfstijl ook een aangenaam 'lees-boek'. Qua layout, formaat en kwaliteit wordt de lijn van de vorige uitgaven voortgezet. Een boek dat alweer doet uitzien naar het volgende deel. Route Nationale | Henri Vermeer BX. Voici la nouvelle Citroën
Thijs van der Zanden 300 pagina’s, harde kaft Citrovisie, 2016 ISBN 978-90-815208-5-0 prijs € 37,50 www.citrovisie.nl © Gerco Vasse Eén van de leuke dingen in Frankrijk vind ik dat afgedankte, niet meer gebruikte auto's schijnbaar achteloos achter het huis geparkeerd worden. Terug gegeven aan de natuur. Hoe zou dat in Nederland gaan?
Aangezien onze pony's in de winter graag droog hooi eten besloot ik een HY te kopen voor hooiopslag en als decoratie. Naar Frankrijk rijden zou wat omslachtig zijn, maar gelukkig bood een bevriende HY liefhebber uit de buurt uitkomst. Hij kocht deze auto in Frankrijk, maar toen hij bij de verkoper aan kwam bleek het chassis dusdanig slecht dat restauratie te kostbaar zou zijn. Motor demonteren, een paar deuren en een calandre uit een slagersbus erin, ramen erin kitten et voilà: het nieuwe buitenverblijf voor onze viervoeters. De HY levert mooie fotomomenten gedurende de seizoenen op. De pony's zijn er blij mee. Gerco Vasse © Barbara de Bruin Voorjaar! Niet meer bang zijn voor pekel op de weg, gewoon lekker op stap met Seize. In Haarlem zagen we een veld vol narcissen, echte lentebodes. En een week later gingen we naar het oosten van het land om daar met een bevriend stel, ook met een Renault 16 uit 1969, een ritje te maken over de Posbank, een prachtig natuurgebied.
Barbara de Bruin © Barbara de Bruin Tijdens een van onze ritjes de Dordogne deze zomer kwamen we langs deze garage. Hier had de tijd sinds begin jaren '70 stilgestaan, leek het. Het geheel zag er verlaten uit, dus we namen de tijd om alles goed te bekijken en foto's te maken.
Maar op een gegeven moment hoorden we een spookachtig geklapper, alsof iemand met kracht probeerde een deur open te duwen.. Was deze garage wel verlaten? We hebben het niet afgewacht en zijn maar weer doorgereden. Barbara de Bruin © Edward van Zanten | Peugeauto Na de laatste testrondjes*) zijn we een weekendje weg geweest in April naar Baarlo. De eerste 350 kilometer zaten erop. Wat opvalt is de hoeveelheid geluiden die de bus maakt bij 80 kilometer per uur. Oordopjes zijn echt aan te raden. De eerste ritten zijn goed gegaan. Hier en daar nog wat aanpassingen, zoals het monteren van gordels, hoofdsteunen en een knipperlicht-installatie voor de rit naar Frankrijk die zomer.
Het idee was een roadtrip te maken: Tilburg, Lille, Rouen, Parijs, Reims, Sochaux, Metz, Luxemburg en als afsluiting de Tourtocht in Simpelveld. De eerste dag strandden we in Lille met een kapotte benzinepomp. Deze was nieuw uit de doos, maar het heveltje was afgebroken. Het thuisfront gebeld, want anders zou het al na dag 1 het einde van de vakantie betekenen. Mijn vader en moeder kwamen naar Lille met een reservepomp. Na montage liep alles weer als nieuw. We zijn naar het centrum gereden en hebben daar gegeten met ons vieren. We boeken via booking.com goedkope hotels met ontbijt De volgende dag richting Rouen. Omdat de snelheid niet boven de 80 kilometer per uur komt, reden we alles binnendoor zonder snelwegen. De magneetsticker met 75 er op werkte goed; medeweggebruikers respecteerden onze lage snelheid. In de buurt van Montville ontmoetten we Patrick, een Facebookvriend en eigenaar van een D4A. Het werd een gezellige dag: samen eten en onderdelen uitwisselen. We vervolgden onze reis richting Parijs. In Gennevilliers staat La Presse Bliss, de moeder van de D4A. Deze pers heeft het plaatwerk in de vorige eeuw gefabriceerd voor Peugeot en andere merken. Als monument staat deze in de Avenue Gabriel Peri Gennevilliers, een buitenwijk van Parijs. Even wat foto's en op naar ons hotel net buiten de ring van Parijs, waar de maximumsnelheid 70 kilometer per uur bedraagt. Toch wel gaaf om daar op de linkerbaan te rijden. Parijzenaren dolblij, claxonneren, duimen omhoog en roepen. Bij stoplichten beginnen ze meteen een gesprek over de bus. We zijn ook naar het adres gereden wat op de carte grise stond: Noisy-le-Grand, een buitenwijk van Parijs. Dus even naar de plek waar ze is opgegroeid. Gelukkig wist ze de weg nog en reed zo naar haar oude adres. Na wat dagen door Parijs gereden te hebben - Eiffeltoren Arc de Triomphe en andere leuke fotomomenten - reden we door naar Montbéliard via Reims. Het was toch wel pittig om zo Spartaans het hele stuk in één dag te doen. Gelukkig konden we daar enkele dagen blijven om de fabriek te bekijken en l’Aventure Peugeot. Onze bus kreeg er steeds meer zin in, waarschijnlijk heeft ze 30 jaar stil gestaan. Onze reis ging verder naar Metz. Het toeval wilde dat het hotel tegenover Peugeotdealer Bailly lag en nog meer toeval dat we kamer 203 kregen. Daar word je als Peugeotliefhebber erg blij van. We zaten inmiddels in de tweede week. Het aankomende weekend moesten we in Simpelveld zijn voor de Rencontre de Sud (waarover later meer). Via Vianden in Luxemburg, waar de bergen toch wel erg steil waren, reden we met 25 kilometer per uur omhoog . De D4A had geen zin in de 3de versnelling, dus lekker rustig in de 2de de berg op. De tourtocht was geweldig georganiseerd, leuke route, mooi weer en vooral gezelligheid. De volgende dag zijn we weer naar huis gereden. We waren 17 dagen onderweg geweest en 3000 kilomers rolden onder de Michelins door. Weer een ervaring rijker, veel leuke dingen gezien en meegemaakt . Edward en Mirjam van Zanten *) Zie voor meer informatie over onder andere de D4A de blog Passion Peugeauto. |
BlogsBelevenissen met de Franse klassieker, ontmoetingen met liefhebbers, restauratie-projecten en trouvailles langs de route. 
Index
All
Archives
April 2020
|
|
|
© www.routenationale.com 2010-2017
|