© Mark Hidding Het doel van de rit was deze keer het ophalen van een HY. Destijds was dit de rijdende supermarkt van Boussac. De HY was na een aanrijding ooit de tuin ingereden. Helaas bleek hij in een te slechte staat om nog iets mee te nemen. Alleen de schuifdeur is gered.
Mark Hidding
0 Comments
© Gerco Vasse Het is begin december als Mark belt: "Zin om naar Niort en de Creuse te gaan? Ik weet alleen nog niet of we het rondje linksom of rechtsom maken". Uiteraard.
De vrije dagen waren op, dus we vertrokken op vrijdagavond en kwamen rond het ontbijt in Saint-Sébastien aan. Daar moest nog een Renautl5 4f4 bekeken worden. Het was even zoeken in het dorpje tot plots een witte Renault een garage uitreed. Het Renaultje was door de moeder van de huidige eigenaar nieuw gekocht. Tot een half jaar geleden bestierden deze broer en zus nog een boulangerie. Het Renaultje was origineel en hard, de vakken voor de stokbroden zaten er nog in. "C'est la voiture de nos parents". Facturen erbij, de koop was snel beklonken. Opladen en via de N20 verder naar het zuiden richting de Dordogne. Daar woont Albert sinds 1979. Hij vertelde dat hij meer dan honderd DS'en naar Nederland vervoerd heeft. Vier waren er blijven staan, alsmede wat onderdelen. Hoewel er al twee DS'en verkocht waren, was de beste blijven staan. Een Pallas in Brun Scarabée met 130.000 kilometer op de teller. In 1987 van de eerste eigenaar (een juwelier) gekocht. Na een goede lunch werden de onderdelen opgeladen en deels in het Renaultje geschoven. Op naar Niort. Daar moest een eerder gekochte HY opgeladen worden. De verkoper had in zijn schuur een grote verzameling van met name A-typen en in zijn huis 20.000 miniaturen. De 4f4 was inmiddels verzekerd en ruilde van plek met de HY. Door naar Partenay voor een overnachting. 23 uur in touw maar nog vol energie. Zondag via Sées en Abbeville terug. Het Renaultje had wat hoogtevrees, maar reed verder goed en kwam uiteindelijk om 22.30 uur in Zwolle aan. Kon mooi even in het weekend. Gerco Vasse © Gerco Vasse Eén van de leuke dingen in Frankrijk vind ik dat afgedankte, niet meer gebruikte auto's schijnbaar achteloos achter het huis geparkeerd worden. Terug gegeven aan de natuur. Hoe zou dat in Nederland gaan?
Aangezien onze pony's in de winter graag droog hooi eten besloot ik een HY te kopen voor hooiopslag en als decoratie. Naar Frankrijk rijden zou wat omslachtig zijn, maar gelukkig bood een bevriende HY liefhebber uit de buurt uitkomst. Hij kocht deze auto in Frankrijk, maar toen hij bij de verkoper aan kwam bleek het chassis dusdanig slecht dat restauratie te kostbaar zou zijn. Motor demonteren, een paar deuren en een calandre uit een slagersbus erin, ramen erin kitten et voilà: het nieuwe buitenverblijf voor onze viervoeters. De HY levert mooie fotomomenten gedurende de seizoenen op. De pony's zijn er blij mee. Gerco Vasse © Gerco Vasse Direct na de kentekenkeuring stond Le Bric à Brac 2014 voor de deur. De HY kon volgeladen met brocante de reis naar het zuiden beginnen. Afgezien van een kapotte kilometerteller en veel lawaai, verliep dit voorspoedig. Wat kan er veel in zo'n HY! Het laadvermogen werd een paar weken later getest. In het kader van de sponsoractie Alpe d'Huzes werden 570 flessen wijn ingeslagen en bij de afnemers bezorgd.
Een grasmaaimachine wegbrengen voor een onderhoudsbeurt, hooi en dakpannen halen: elke maand is er wel een klusje voor de HY. Het vervoer van een 2CV Transat die al twintig jaar op zolder stond, kon ook mooi dankzij de demontabele huif. Zo is de auto die vlak na de Tweede Wereldoorlog in 1948 door Citroën op de markt gebracht werd voor de Franse middenstander, ruim 65 jaar later een ideaal en veelzijdig werkpaard voor de particulier met een hobby. Gerco Vasse © Gerco Vasse Sinds 1988 ben ik Citroën-rijder. Nooit wat anders gehad. Via een 2CV, een CX en een Visa schafte ik in 1996 mijn droomauto aan: een DS. Deze is nog steeds in mijn bezit. Inmiddels staat de teller op 30 gekochte en iets minder dan 30 verkochte Citroëns uit de bouwjaren 1959-1996...
Om onverklaarbare redenen keek ik niet om naar een HY. Tot 2013. Op de bekende DS-sloperij in Boucoiran stonden drie HY-bussen. De interesse was gewekt en de zoektocht begon. De hype van een HY als foodtruck was inmiddels begonnen en de prijzen stegen. Uiteindelijk belandde ik bij een 'koopman' in de Achterhoek. Mijn keuze viel op een HY pickup uit 1981. Zo recent mogelijk en in rijdende staat. Toch kostte het nog een XM V6 Exclusive om de auto gangbaar, betrouwbaar en APK-waardig te krijgen. De HY was weliswaar van een Citroën-garagist uit Mazan geweest, maar was 10 jaar lang niet gekeurd. Na in 2014 een paar goede banden gekocht te hebben, kon het rijden beginnen. Het uiterlijk blijft 'dans son jus'. De nota van de garage werd zoals gezegd 'betaald' door ruil met de V6. De HY wordt zoveel mogelijk gebruikt voor vervoer van lading (dus niet omgebouwd tot camper of foodtruck). Gerco Vasse © Henri Vermeer | Route Nationale Een dagje touren met een 2CV6 was een mooie gelegenheid om eindelijk het domein van vader en zoon Hidding eens te bezoeken. Mark kennen we al langer: hij doet regelmatig verslag van zijn zoektochten in zijn blog Citrochasse. Vandaag konden we met eigen ogen zien wat hij en zijn vader in de afgelopen jaren als buit hebben meegebracht uit met name Frankrijk. We werden gastvrij en enthousiast ontvangen. Het was niet alleen de overweldigende veelheid aan klassieke voertuigen, onderdelen en aanverwante zaken die indruk maakte. Het was vooral de sfeer die opviel: alles ademt het Frankrijk van decennia geleden. Speciaal voor ons werden enkele unieke voertuigen naar buiten gereden: een tot camper verbouwde HY met bijna contrasterende ronde lijnen, een landbouwtractor met HY-motor en een Panhard PL17 met een prachtig patina. We vervolgen onze tourtocht, onder de indruk van al dit moois. Er zit niets anders op dan hier binnenkort eens wat langer rond te struinen. Met camera uiteraard.
Henri Vermeer © Mark Hidding Vorige week het verhaal over de HY Boucherie, vandaag andere trouvailles onderweg.
Overigens was het ook in Frankrijk prachtig nazomerweer tijdens deze driedaagse trip. De bomen in de Creuse droegen nog volop blad in mooie herfstkleuren. Volop zon en 18 of 19 graden. Heerlijke kilometers via de Route Nationale vanaf Montlucon, via Evaux-les-Bains (om een DS Ambulance te bekijken) en Eymoutiers (voor een DS19 uit 1963) naar Riom-es-Montagnes. Volop sneeuwstokken in de berm, maar sneeuw was gelukkig alleen te zien op de bergtoppen om ons heen. Via de N7 en de A77 weer teruggereden richting huis. Wat zagen we onderweg: de Simca Chambord (of was het een Versailles?) kwam helaas voorbij toen de camera niet in de buurt was. Dit gold ook voor een Renault 12 Break en enkele 2CV’s. De andere auto’s uit vervlogen tijden hebben we zoveel mogelijk gefotografeerd. Mark Hidding © Mark Hidding Eind november was het weer zover; in het noorden van de Cantal moest een HY Boucherie uit 1954 worden opgehaald. Een originele ombouw van A.E.A.T. uit Neuilly-sur-Seine. De auto moet in ieder geval tot 1967 dienst hebben gedaan; in de lade werden enkele mini-jaarkalenders gevonden uit dat jaar. Rond oud- en nieuw weg te geven aan trouwe klanten voor in de portemonnee.
Na de nodige dienstjaren is de auto met pensioen gegaan. Daarna werd de auto ruw uit zijn slaap gehaald; de auto is gekocht door een lid van de oldtimerclub in Riom es Montagne. Deze heeft de techniek van de auto vrijwel geheel gereviseerd. Het project is op enig moment stil komen te liggen en de HY is in de verkoop gegaan. Met de aankoop van de auto, zal de HY voor het eerst van zijn leven buiten de Cantal komen. Wellicht straalt ze weer zoals in 1954, tijdens de ICCCR in 2016? Mark Hidding Volgende keer het vervolg met meer trouvailles onderweg. © Koen Beekmann Als kind vond ik die anders dan andere Citroen vrachtauto al erg leuk (ik had er zelfs een poster van op mijn kamer hangen), met z'n Ami-achtige diagonale vouw door de neus en de ruitjes bij de voeten voor het parkeren. Waarom hadden niet alle vrachtauto's die wereldvondst? Ik kwam er weer een mooie foto van tegen en vroeg me af hoe een nieuwe HY bestelwagen er in het begin van de jaren '60 uit had kunnen zien. Bertoni had dan wat langer moeten leven zodat hij zelf de lijnen van zijn 350-700 vrachtauto door had kunnen trekken in de opvolger van de geribbelde HY, die tenslotte al weer uit '48 was. Wat begon als een snelle Photoshopgrap, met alleen maar een andere cabine over een bestaande HY foto, groeide stapje voor stapje verder uit tot een hele nieuwe bestelbus. Want die geribbelde bak paste niet meer bij die gladde cabine en de gekleurde baan zou eigenlijk doorgetrokken moeten worden over de hele zijkant, net als bij de bak van de vrachtwagen wel gebeurde. Het plaatwerk zou ook eigenlijk helemaal dezelfde beeldtaal moeten hebben. De cabine moest wel wat andere verhoudingen krijgen dan bij de vrachtauto, met een groter glasoppervlak, een hoger dak aansluitend op de bak, en een minder zware bumper. Er werd flink in Photoshop getrokken aan de cabine totdat die voor een bestelwagen bruikbare verhoudingen had. Als zo'n nieuwe HY er echt geweest zou zijn dan zaten er vast ook wat herkenbare onderdelen van andere Citroëns op, zo fantaseerde ik verder, en dus voegde ik naar eigen smaak de prachtige Ami 6 koplampen en de ID wielen met centrale moer toe en kreeg de schuifdeur dezelfde Ami deurkruk als de voordeur. De erg diepliggende gril maakte ik wat minder diep en aan de achterzijde werd de verticale lijn uit de cabine nog eens herhaald om zo plek te bieden aan een 2cv knipperlicht. De hele bus van achteren wat laten zakken, alsof er hydrolique gebruikt was voor de achtervering was ook nog een idee maar dermate ingrijpend dat ik dat maar even achterwege heb gelaten. Zou waarschijnlijk toch veel te duur geworden zijn. Het eindresultaat is een hele nieuwe Citroën klassieker. Of Bertoni het zelf ook daadwerkelijk zo gedaan zou hebben is maar zeer de vraag, ik heb namelijk ook mijn eigen smaak laten meespreken. Heb me niet gestoord aan wat misschien wel veel te dure oplossingen zijn of waar misschien nog wel meer ribbels hadden moeten komen om het geheel stijf genoeg te maken. Latere ontwerpschetsen van Citroën zelf laten bestelwagens zien met een afgedekt achterwiel. Ik heb een dicht achterspatbord daarom ook even gemaakt maar het weer verwijderd, vond het totale ontwerp daarmee te druk worden. Om dezelfde reden zijn ook andere toevoegingen weer verwijderd. Maar misschien is dat nou juist wel weer des Bertoni's, want zijn ontwerpen zitten vol met soms wat onevenwichtig lijkende lijnen die je zelf niet bedacht zou hebben. En daarom is het ook zo leuk om deze Photoshops te maken... Op- of aanmerkingen zijn weer meer dan welkom! Koen Beekmann (Met dank aan Kees-Jan Smit voor de foto van het ID wiel) © Mark Hidding De kinderen weer naar school; de parkeerplaatsen en de campings weer leeg. Voor iemand die snel door Frankrijk wil reizen, zijn juli en augustus geen geschikte maanden. In september was de grootste drukte weer achter de rug. 't Was dus tijd om naar Belan sur Ource - in het noorden van de Bourgogne - te rijden. Bij de garage van de Gallet broers enkele foto's geschoten. Hier stond onder meer de VandenPlas Princess met het Parijse kenteken. Ook later op het binnenterrein van het Musee d'Automobiles in Reims wat foto's geschoten. Daarna met de HY op de trailer snel weer naar huis.
Mark Hidding |
BlogsBelevenissen met de Franse klassieker, ontmoetingen met liefhebbers, restauratie-projecten en trouvailles langs de route. Index
All
Archives
April 2020
|
|
© www.routenationale.com 2010-2017
|