Na alle pech van vorig jaar met deze rally, waar we al vóór de eerste tijdrit uit vielen met de Peugeot 402 uit 1937, hadden dit jaar wat meer succes met de Peugeot 504 coupe alias de  B-Legend! 

​In 2017 werden we tweede overall met de 504 coupé in de Griekse rally. In de nabeschouwing en berekeningen waren we tot de conclusie gekomen dat we gemiddeld over 30 metingen 60 seconden te vroeg waren en nooit te laat. De rallymeter werkte prima, maar toch een afwijking in de calibratie.

De motor is inmiddels vervangen door een andere 505 turbo motor. Deze heeft een Politecnic behandeling gehad in Grenoble, want als het vermogen boven de 200 pk komt, kunnen de standaard zuigers niet meer zo goed tegen de druk en temperaturen. Nu zijn er een overmaats gesmede zuigers gemonteerd, zijn de lagers aangepast, is het vliegwiel lichter gemaakt en is alles gebalanceerd. Er is een Danielson nokkenas gemonteerd en de cilinderkop is geflowd. De uitlaat is vervangen door een RVS type van 3 inch downpipe. Al deze aanpassingen zouden het vermogen op 300 pk kunnen brengen. Vandaar de naam B-Legend. Het verbruik van het dinosap zal ook legendarisch zijn. Verder zijn er achter hulpveren onder gekomen omdat met bagage en 2 volwassenen de auto erg afhing . De GaugePilot is aangepast door middel van een sensor tussen de kilometertellerkabel in plaats van een wielsensor.

Voor de reis werd de coupé op een trailer gezet van Dennis Wijnen. Hij was dit jaar de monteur  voor de hele week en kon voor het eventueel wegslepen van auto’s zorgen. We kozen er weer voor om op  donderdagavond om 10 uur naar Bologna te vertrekken naar. Een reis van ruim 1200 kilometer. We reden met 3 chauffeurs de nacht door en arriveerden rond 2 uur 's middags. Na een gezellige avond met livemuziek en een hele grote groep mede TDP'ers uit diverse landen, vertrokken we zaterdagochtend weer naar Ancona Haven. Helaas kreeg Julian  pech met zijn Jaguar XK150 coupé. 

Omdat hij de tickets moest regelen in Ancona, mocht de 504 coupé van de trailer en heb ik Julian naar Ancona gereden. Dennis trok de Jaguar op de trailer en kwam wat later. Het hele Peugeauto Team was aanwezig in Ancona haven: de 203, 304, 404, de 504 coupé en mijn 504 coupé.

De boot arriveerde rond 5 uur 's middags in Patras, een overtocht van ruim 22 uur. Op zich erg gezellig om alle teams te ontmoeten , ook de Italiaanse club . De maandag was de officiële start weer in Oud Olympia.

.De volgende ochtend calibreerden we de Gauge Pilot. We hadden weer wat twijfels of die nu wel goed stond. Maar ditmaal hetvoorwiel op de lijn, 3 kilometer rijden en het voorwiel weer op de lijn die de organisatie had afgetekend op de weg. Toen de meter exact op 3 kilometer gezet en gelockt. Daarna even gecheckt of die met de GPS van de telefoon klopte. Helaas iets afwijking, maar we namen de gok dat ie nu 100% goed moest staan met de lijnen op de weg. Het rijden en navigeren ging prima met Ton Keijser. Ook hij is erg gedreven om alles goed te doen. Onze inzet was dit jaar “WE ZIEN WEL“. Verrassend was dat we na de eerste dag op 1 stonden van de 55 auto’s in het klassement overall. Ook Christian Crucifix, meervoudig rallykampioen, reed mee. Een BMW 328 uit 1938 was een zware tegenstander. Dit omdat het bouwjaar gekoppeld was met de strafseconden. Als de BMW 10 seconden zou krijgen,  hield hij er 3.8 aan over. De Porsche van Christian uit 1985, zou er dan 8.5 overhouden en onze 504 coupé uit 1972  7.2 seconden.

Na de start stonden we maandag op de eerste plek met 6.48 punten tegenover 1910 punten van de laatste in het veld. De hele week moesten we ons uiterste best doen om eerste te blijven. Helaas zakten we dinsdag al de naar de tweede met 0.12 seconden verschil met onze Engelse vrienden in de MG C Roadster uit 1968. Gelukkig konden ze de druk niet aan woensdag en reden ze bij de eerste tijdrit ‘s morgens rechts- in plaats van linksaf en kregen 973 punten.

Het was een spannende rit waarbij we 37 kilometer per uur gemiddeld moesten rijden. Ook met de 504 coupé was dat niet haalbaar vanwege de scherpe haarspeldbochten en serieuze hellingen. Wel kicken natuurlijk om daar vol gas naar boven te brullen met de Leeuw. De marshall die de tussentijden meet was gelukkig niet net boven op de berg, maar een heel stuk verderop. Dus weer een 0 en een 1. Bij de middagroute, net na de tweede tijdrit, stond er een fout in het routeboek: 9.2 kilometer in plaats van 920 meter. Niet zo erg om wat extra te rijden, maar de eerste plek wil je toch weer terug. 

​Ook Robin reed verkeerd in de 203. Toen we gekeerd waren en vol as terug gingen naar de plek waar het mis ging, reden we al op aardig tempo toen de 203 omhoog reed. Gelukkig had hij ook de reflexen van een haas en reden we met een paar centimeter tussen de spiegels langs elkaar heen. Een schaap vond het nodig om onze hartslag te verhogen door een schijnbeweging te maken om over te steken. Als je dan met over de 100 kilometer per uur rijdt, kun je niet meer remmen. In gedachten zag ik al hangende koplampen en een flinke deuk in de motorkap. Gelukkig liep het net goed af. Zo kwamen we weer op de plek waar we mis reden. De situatie en de richting klopten, maar de afstand niet. Na overleg hadden we nog  1 uur tijd en moesten we nog 60 kilometer rijden. De Gauge Pilot werd op 60 kilometer gemiddeld ingesteld. Als de wijzer over de 0 wees, reden we harder dan 60 kilometer per uur en zouden we op tijd komen. Wees hij onder de 0, dan zouden we te laat  bij de volgende tijd meting zijn.  

Het was heerlijk om de 300 pk los te laten. Op de lange wegen langs de kust was 180 kilometer per uur goed te doen en het gemiddelde liep lekker op naar de 75 kilometer per uur. Alleen moesten we ook door dorpjes  met stoplichten en verkeer. Elke minuut leek een uur. Het wachten bij bruggen met stoplichten waarbij eerst de tegenliggers over mochten steken, leek uren te duren. De wijzer liep langzaam terug richting de 0. Gelukkig hadden we nog zo'n 8 minuten over voor we moesten rijden. Woensdag hadden plek 1 terug met 1.81 seconden voorsprong. 

Dag 4 was ook weer een spannende dag. Door alle stres en spanning zagen we pas na 4 keer controleren dat we 49.9 en niet 49 kilometer per uur moesten rijden. Gelukkig ontdekten we die  fout 4 minuten voor de tijdrit. Gewoon niet gezien. Ook deze rit had John Karampelas weer mooi uitgezet. De 49,9 kilometer per uur gemiddeld bleek niet haalbaar vanwege hellingen en hele scherpe bochten. We liepen al 5 seconden achterstand op op de plek waar we 40 kilometer moesten gaan rijden. Nu moesten we de 5 seconden van A naar B  corrigeren in het stuk van B naar C waar we 40 kilometer per uur gemiddeld moesten rijden. Na een snelle rekensom en gok  besloten we om daar 6.5 seconden sneller  te rijden en  te resetten op 40 km per uur . Gelukkig  pakte die gok perfect uit, kregen we minimale  strafseconden en sloten we die dag af met 3.3 seconden voorsprong . 

Op vrijdag, dag 5, vlagde de burgemeester ons af bij het Resort in Sparta. We hadden de hele week al weinig tijd over bij elke tijdrit. Na een minuut of 10 stonden er 3 touringcars op de weg. Na een tijdje zag je elke minuut een auto extra in de spiegel. Dus 6 auto’s van de rally is al 6 minuten wachten Gelukkig werden de bussen op de parkeerplek geparkeerd. De Leeuw mocht weer brullen: een heerlijke bergweg met snelle hairpins en mooie hellingen. De turbo voelde heerlijk als de motor boven de 3000 toeren kwam. Alsof er een beer losbrak, zoveel power. Iedere keer weer een geweldig gevoel!  We hadden tijd over omdat de samenwerking navigeren en rijden steeds beter verliep. Dus lekker vlot over kruisingen en afslagen enzovoort. Nu hadden we nog maar 1 taak en dat was eerste blijven.

Helaas begon het vrijdag te regenen. Nu is achterwielaandrijving keileuk, maar niet bij nat wegdek. Een Belgisch team met een Renault Caravelle 1100 nam een bocht te dapper en krulde om zijn as met als gevolg een flinke beschadiging over de hele linker zijkant. Ze konden de weg nog wel vervolgen maar niet meer zo soepel omdat de achteras ook een tik had gekregen . Ook de winnaar van vorig jaar in de MG A uit 1959 raakte  in een bocht met veel water  de controle kwijt en vloog half over de vangrail. Gevolg een afgebroken fusee  en wat plaatwerkschade. Verder waren er hier en daar wat glijpartijen zonder schade. Ik ben ooit met de 504 cabrio op nat wegdek lichtelijk in een slip geraakt en  rij daarom erg voorzichtig  met de coupé, omdat die hetzelfde karakter heeft. Hij corrigeert wel snel en je blijft controle houden.

De avondrit richting Argos startte omstreeks 8 uur 's avonds in het donker.  Ik had wat extra Cibie verstralers en mistlampen gemonteerd. In bergachtig gebied zonder witte strepen of straatverlichting is het iedere keer weer spannend om de juiste weg te volgen. Omdat we nu voor de vijfde keer meedoen, weten we dat er hier van alles mis kan gaan. Gelukkig ging de avondrit perfect en sloten we de week af met 30.24 seconden en 2.06 seconden voorsprong op nummer 2. De lat lag hoog. Vorig jaar de winnaar met 53 seconden, dit jaar de top 5 onder de 47 seconden. Dit ook omdat er een groep Oostenrijkers, die ook de Mille Miglia rijden, ons tot het uiterste pushte. Ook het gevarieerde deelnemersveld van Ferrari 330 GTC tot  Datsun  180B, van Jaguar E-type tot Ford Thunderbird maakte de Tour Du Péloponnèse 2019  weer een grandioos evenement .  

Edward van Zanten en Ton Keijser 

Zie ook ​www.triskelion.gr 

Foto's hieronder van de website https://www.tourdupeloponnese.com/

© 

We hebben namelijk 6 sensoren nodig om op het juiste moment de juiste hoeveelheid benzine en vonk te realiseren. Krukaspositie-sensor, inlaattemperatuur-sensor, koelvloeistofsensor, gaskleppositie-sensor, mapsensor en een lambda-sonde.  Verder is een  mono-point injector, brandstofdrukregelaar, elektrische benzinepomp en een dis-ontsteking gemonteerd. ​

Ik heb ook een Gauge Pilot gemonteerd  voor de Rally in Griekenland.  Deze rallymeter is gebaseerd op de oude HALDA tripmeter. Het mooie is dat er ook extra aansluitingen op zitten om olietemperatuur, oliedruk, koelvloeistoftemperatuur, toerental, benzinemeter, voltmeter, snelheid en buitentemperatuur af te lezen. Alle meters zijn programmeerbaar, dus je motor is 100% beveilig. Wel een fijn gevoel na al het werk om de boel heel te houden.  De tweede synchromesh-ring heeft zijn beste tijd gehad na 81 jaar. Gevolg is dat er bij het terugschakelen van derde naar de tweede versnelling iets kraakt. Dus automatisch beperk je dat dan: een rotonde pak je gewoon in de derde versnelling. Verrassend is dat met de  aangebrachte verbeteringen het koppel met 1300 toeren groot is, genoeg trekkracht om redelijk vlot weg te komen. Hierdoor rijdt de 402 heerlijk en erg soepel  en smeuïg . Het vermogen is van 55 pk naar 80 pk gegaan en het verbruik ligt nu  op 1 op 10. ​

Het geluidsniveau in de auto is behoorlijk laag en comfortabel. Het open dak biedt een heerlijk vrij gevoel.  Al met al is het een geslaagd project geworden. ​

In 2015 mocht ik mee rijden in de Tour du Péloponnèse, een klassieke rally in Griekenland. Er stond een geweldige Peugeot 504 Coupé klaar. Aangezien dit een hele leuke week was, had ik in april 2016 een Peugeot Coupé uit 1972 gekocht. Een opknapper. Het plannetje was om deze Turijnse pony car een beetje te upgraden met een 505 Turbo inclusief onderstel, versnellingsbak en differentieel. Een ambiteus plan, aangezien er ook wat spuitwerk moest gebeuren en het interieur werd voorzien van leder. Helaas moest 2 weken voor de start van de rally het plan in de vriezer wegens een kapotte turbo en een lekke waterpomp.

Over naar plan B: mijn broer Aldrin van Zanten leende mij zijn Peugeot 504 Cabrio voor de rally in Griekenland. Maar daar moest ook nog het nodige aan gebeuren: een remrevisie, koppeling , waterpomp en nog wat kleinigheden. Een kwestie van even doorpakken en de auto was klaar voor de start. Samen met Arie-Jan Vreeken als co-driver zijn we in 2 dagen naar Ancona in Italië gereden om daar met de boot naar Patras te varen. Een mooie boottocht van 22 uur.

We moesten weer in het rallyritme komen. De rally duurt een week en voert door de mooie Péloponnèse. De route telde 30 tijdritten over ongeveer 1.200 kilometer. In die tijdritten moesten we een bepaald gemiddelde rijden en soms ook 2 keer de snelheid veranderen. Dit kregen we pas na 2 dagen goed onder controle. In de tussenritten mocht het gas er op. Wat een geweldige wegligging heeft de 504 toch! De temperatuur is in oktober heerlijk. We werden verwend in luxe hotels en de routes waren fantastisch. Het deelnemersveld bestond uit een internationaal gezelschap: Belgen, Engelsen, Italianen, Amerikanen, Australiërs, Grieken en Nederlanders. Het leuke was dat er nog 2 Peugeots mee reden: een 404 Coupé en een 504 Coupé. Na een week vol spanning tot op de laatste tijdrit, hebben we een 3e plek in algemeen klassement kunnen halen en een 2de plek in eigen klasse.

Het was een mooie rit van ongeveer 5.000 kilometer. Zo zie je maar dat een auto uit 1971 ook nog eens betrouwbaar is. We hebben geen enkel probleem gehad, alleen maar warme piepende remmen en een gebroken kofferklepscharnier. De motor heeft geen druppel olie verbruikt en dat mag best worden genoemd omdat die best wel eens moest brullen door alle heuvelachtige wegen. En dat met een 404 Coupé op de bumper en een Jaguar Drophead Coupé vóór ons.

Dit jaar hoop ik met de  504 Coupé Turbo te kunnen gaan. Ik heb nu iets meer tijd om deze helemaal klaar te maken .
 
Edward van Zanten