Een aantal jaren geleden had ik een Peugeot 403 Break uit 1958 gekocht. Het was de bedoeling deze helemaal de restaureren. Met volle moed eraan begonnen en heel veel aangepakt eraan (zie mijn eerdere verhalen in de blog 'Mijne Oldie'). Toen ik promotie kreeg op mijn werk, kwam ik tijd tekort om nog aan de 403 te werken waardoor deze prachtige wagen ietwat in de vergeethoek kwam te staan. En eigenlijk verdiende deze dit niet. Ik heb haar te koop gezet en ze is in de handen gekomen van een Peugeotliefhebber net als ik en staat nu broederlijk naast een Peugeot 203 Break. Maar ik wilde toch een Peugeot oldtimer hebben en rijden. Mijn droom was al altijd een Peugeot 404 te hebben. Dit komt door mijn kindertijd: er reed een oudere dame vroeger in het dorp waar ik woonde met een groene Peugeot 404. Ik keek altijd vol bewondering naar deze wagen als die passeerde langs ons huis. De dame in kwestie was ook een sierlijke dame die met heel veel trots met haar groene 404 reed. Een aantal jaar later zag ik de wagen niet meer passeren langs ons huis en hoorde dat de dame er niet meer was. De wagen heb ik nooit meer gezien en weet ook niet wat ermee gebeurd is. Maar tot op vandaag kan ik dit beeld nog voor me brengen. Dus ik ben op zoek gegaan naar een Peugeot 404, waar ik kon mee rijden en er mocht nog wat werk aan zijn. Ik ben naar een aantal 404's gaan kijken. Sommige waren echt over van de prijs, andere waren zogezegd in goede staat maar waren eigenlijk door en door rot. Tot ik op een bepaald moment deze blauwe 404 tegenkwam op een verkoopsite. Een afspraak gemaakt met de verkoper om deze te komen bekijken. Een rit van tweeënhalf uur later stond deze voor mij. Ik zag dat ze niet in perfecte staat was, maar ze sprak me aan. Het technische gedeelte was helemaal vernieuwd, de remmen waren nieuw alsook de uitlaat. Alles werkte en de motor draaide als een horloge. Het interieur heeft wat aandacht nodig zei de verkoper, zoals de zetels en het vloertapijt, maar de deurpanelen zijn helemaal nieuw. Ik kreeg een nieuwe rol vloertapijt erbij. Het chassis is behandeld en keihard. Ik was eigenlijk verkocht aan de wagen, maar wilde niets laten merken aan de verkoper. We zijn rond de tafel gaan zitten en ik vroeg ook of er bewijzen waren van al de werken die zijn uitgevoerd. Meer dan 800 foto's zijn er gemaakt van de werken en alle facturen waren ook aanwezig. Oef dat was voor mij toch een geruststelling. Dan kwam de belangrijkste vraag en dat was de prijs. Hij noemde zijn prijs en ik noemde mijn prijs en na een half uur zijn we eruit gekomen. En zo ben ik fiere eigenaar geworden van een blauwe Peugeot 404 uit 1964. Nu rij ik met een 404 waar ik als kind altijd met heel veel bewondering naar keek; naar die groene van de dame uit mijn dorp.
De komende tijd zullen het vloertapijt en de zetels aangepakt worden en met een tweetal jaren zal de carroserie voorzien worden van een nieuwe laklaag, zodat deze wagen nog vele jaren kan mee gaan. Wendy Vuylsteke
4 Comments
© Wendy Vuylsteke We hebben de motor voor een groot gedeelte gedemonteerd en de motorruimte in het zwart gestoken, zoals iedere Peugeot 403 in die tijd van de band rolde. Daarna de motor terug opgebouwd. Ik wil de auto helemaal origineel maken en dat is de reden dat de motorruimte terug in het zwart moest, in plaats van de grijze kleur die de carrosserie heeft.
Ik heb ook mijn zoontje aan het werk gezet, en het leuke is dat we nu veel tijd samen doorbrengen. Ook mijn broer helpt mee. We hebben intussen ook de deurdorpels ingelast. Dit is het enige laswerk dat nodig was aan mijne oldie. Ongelooflijk voor een auto die 56 jaar oud is, zeker voor een Franse. De lasnaden hebben we glad gemaakt en behandeld met een antiroestmiddel, zodat deze er weer jaren tegenaan kunnen. Man, je kan niet geloven hoe trots en blij ik ben met mijne Peugeot 403 Break! Wendy Vuylsteke © Wendy Vuylsteke We hebben de velgen van de wagen gehaald, want deze moeten ook afgewreven worden, zodat ze dezelfde kleur kunnen krijgen als die van de carrosserie.
Ook zullen we de oude deurdorpels vervangen door nieuwe, zodat ik er zeker van ben dat er geen sprake is van verborgen roest. De dorpels zullen opnieuw ingelast worden door mijn broer. De volgende stap is het chassis vanbinnen ook van een antiroestlaag te voorzien, zodat die er weer jaren tegen kan. Je ziet dat ik er werk van maak en dit kost natuurlijk de nodige tijd. Wendy Vuylsteke © Wendy Vuylsteke We zijn begonnen met alle ruiten en deuren te verwijderen, alsook de motorkap. Het volgende dat op het programma staat is het verwijderen van het dashboard en vervolgens de motor. En zo blijven we beetje bij beetje voortdoen. Ik doe de restauratie heel grondig. Als het me twee jaar duurt, dan duurt het me twee jaar. Maar één ding is zeker: de dag dat deze terug op de baan komt, zal het een nieuwe zijn.
Wendy Vuylsteke © Wendy Vuylsteke 'Ik wil een oldtimer'. Daarmee zat ik al een paar jaar in mijn gedachten. Maar omdat ik ook miniaturen verzamel, leek het me beter om daarbij te blijven. Een oude Peugeot bleef echter in mijn hoofd spoken. Ik ben een aantal keren gaan kijken naar oude Peugeots, maar die waren in verre staat van ontbinding. Bovendien werd er heel veel geld voor gevraagd, waar mijn vrouw dan niet mee kon leven.
Dan ben ik deze Peugeot 403 Break uit 1958 op het spoor gekomen, afkomstig uit het zuiden van Frankrijk, de Dordogne om precies te zijn. Toevallig ontdekt in een schuur. De eigenaar heeft hem daar gekocht en naar België gebracht, met de bedoeling hem te restaureren. De bodem was nog keihard voor een wagen uit 1958. Daaraan hoefde niet veel te gebeuren. De motor heeft hij helemaal vernieuwd. Helaas werd hij ziek en kon hij er niet verder aan werken. Met pijn in het hart werd de auto te koop gezet. Ik kwam de auto tegen in een advertentie op een zoekertjes-site. Deze stond er welgeteld 10 minuten op. Ik heb de man gebeld, ben er dezelfde dag nog geweest en na een uur was de koop gesloten. Ik heb hem dan op Belgische papieren gezet en naar huis gebracht. We zijn nu aan de restauratie begonnen. Intussen heeft hij nieuwe remmen en remleidingen, nieuwe bekabeling alsook bladveren enzovoort. Volgende week het ganse interieur eruit halen en vernieuwen. Ook zal elke bout en vijs vernieuwd worden. Er is dus nog wat werk voor de boeg, maar ik heb besloten daar mijn tijd voor nemen. Wendy Vuylsteke |
BlogsBelevenissen met de Franse klassieker, ontmoetingen met liefhebbers, restauratie-projecten en trouvailles langs de route. Index
All
Archives
April 2020
|
|
© www.routenationale.com 2010-2017
|