MIJNE OLDIE - Fiere eigenaar

Een aantal jaren geleden had ik een Peugeot 403 Break uit 1958 gekocht. Het was de bedoeling deze helemaal de restaureren. Met volle moed eraan begonnen en heel veel aangepakt eraan (zie mijn eerdere verhalen in de blog 'Mijne Oldie').

Toen ik promotie kreeg op mijn werk, kwam ik tijd tekort om nog aan de 403 te werken waardoor deze prachtige wagen ietwat in de vergeethoek kwam te staan. En eigenlijk verdiende deze dit niet. Ik heb haar te koop gezet en ze is in de handen gekomen van een Peugeotliefhebber net als ik en staat nu broederlijk naast een Peugeot 203 Break.

Maar ik wilde toch een Peugeot oldtimer hebben en rijden. Mijn droom was al altijd een Peugeot 404 te hebben. Dit komt door mijn kindertijd: er reed een oudere dame vroeger in het dorp waar ik woonde met een groene Peugeot 404. Ik keek altijd vol bewondering naar deze wagen als die passeerde langs ons huis. De dame in kwestie was ook een sierlijke dame die met heel veel trots met haar groene 404 reed. Een aantal jaar later zag ik de wagen niet meer passeren langs ons huis en hoorde dat de dame er niet meer was. De wagen heb ik nooit meer gezien en weet ook niet wat ermee gebeurd is. Maar tot op vandaag kan ik dit beeld nog voor me brengen.

Dus ik ben op zoek gegaan naar een Peugeot 404, waar ik kon mee rijden en er mocht nog wat werk aan zijn. Ik ben naar een aantal 404's gaan kijken. Sommige waren echt over van de prijs, andere waren zogezegd in goede staat maar waren eigenlijk door en door rot.

Tot ik op een bepaald moment deze blauwe 404 tegenkwam op een verkoopsite. Een afspraak gemaakt met de verkoper om deze te komen bekijken. Een rit van tweeënhalf uur later stond deze voor mij. Ik zag dat ze niet in perfecte staat was, maar ze sprak me aan. Het technische gedeelte was helemaal vernieuwd, de remmen waren nieuw alsook de uitlaat. Alles werkte en de motor draaide als een horloge. Het interieur heeft wat aandacht nodig zei de verkoper, zoals de zetels en het vloertapijt, maar de deurpanelen zijn helemaal nieuw. Ik kreeg een nieuwe rol vloertapijt erbij. Het chassis is behandeld en keihard.

Ik was eigenlijk verkocht aan de wagen, maar wilde niets laten merken aan de verkoper. We zijn rond de tafel gaan zitten en ik vroeg ook of er bewijzen waren van al de werken die zijn uitgevoerd. Meer dan 800 foto's zijn er gemaakt van de werken en alle facturen waren ook aanwezig. Oef dat was voor mij toch een geruststelling.

Dan kwam de belangrijkste vraag en dat was de prijs. Hij noemde zijn prijs en ik noemde mijn prijs en na een half uur zijn we eruit gekomen. En zo ben ik fiere eigenaar geworden van een blauwe Peugeot 404 uit 1964.

Nu rij ik met een 404 waar ik als kind altijd met heel veel bewondering naar keek; naar die groene van de dame uit mijn dorp.

De komende tijd zullen het vloertapijt en de zetels aangepakt worden en met een tweetal jaren zal de carroserie voorzien worden van een nieuwe laklaag, zodat deze wagen nog vele jaren kan mee gaan.

Wendy Vuylsteke