© Marktplaats/Barbara de Bruin
Toen ik op een gewone dinsdag maar weer eens op de 'WRENNIEOB'-pagina op Facebook keek, viel mijn oog op een advertentie die Henri Vermeer had doorgeplaatst. Het ging over een donkerrode Peugeot 204 uit 1967 met een lichtgekleurd interieur. Precies de auto die ik erg graag zou willen hebben, ooit, als ik mijn rijbewijs had gehaald...
Na even overlegd te hebben thuis, de dag erop toch maar gebeld met de garage die haar aanbood en een afspraak gemaakt om haar op zaterdag in het echt te komen bekijken. Vrijdag werd ik gebeld door de garage dat ze op een ander adres stond, maar dat mijn afspraak gewoon door kon gaan. wat mij betreft prima, geen probleem. Later bleek dat ze intussen al was doorverkocht aan een andere garagehouder.
Op zaterdag 8 februari ben ik samen met mijn vriend naar Ermelo gegaan, waar ze nu dus stond. Eigenlijk was ik niet van plan om al een auto te gaan kopen, beter eerst maar afrijden.. maar toch was ik wel een beetje nerveus, want op de foto's had ik wel gezien hoe leuk ze was. Nu ja, hield ik mezelf voor, in het echt kan ze nog tegenvallen. Maar dat deed ze niet!
Ze zit vol met leuke details, zoals de hoedenplank, die van skaileer is met een schuin ruitpatroon er in gedrukt, mooie stoffen stoelen en bank, een lintteller en twee-kleurige bekleding op de binnenkant van de deuren in een echt jaren-zestig patroon. En natuurlijk de mooie combinatie van donkerrode lak met een lichtgekleurd interieur.
Met mijn vriend een proefrit gemaakt en in het rustige gebied rond Ermelo ook nog even zelf achter het stuur gekropen, en ja, ze reed prima. Bovendien zit ik er met mijn 1.66m. heerlijk in en heb ik vanuit de auto goed zicht rondom.
Omdat ik er nog even over wilde nadenken, met de verkoper afgesproken om op maandag nog even contact op te nemen, wat prima was, op zondag kwam er toch geen koper langs.
's Maandags met de garagehouder gebeld en ja gezegd. Wegens eerder gemaakte afspraken die ik niet kon afzeggen en het feit dat de verkoper nog op vakantie ging, de afspraak gemaakt dat ik haar over een kleine drie weken op een vrijdag zou komen ophalen...de dag van operatie Cérise.
En hoe ze aan haar naam is gekomen...natuurlijk moest ze ook een mooie naam krijgen, net zoals haar mede-Peugeot 204 Éclair! Linda Vermeer heeft me daarbij geholpen, zij stelde de naam Cérise voor. Bedankt Linda, ik had het niet mooier en toepasselijker kunnen verzinnen!
Barbara de Bruin.
Na even overlegd te hebben thuis, de dag erop toch maar gebeld met de garage die haar aanbood en een afspraak gemaakt om haar op zaterdag in het echt te komen bekijken. Vrijdag werd ik gebeld door de garage dat ze op een ander adres stond, maar dat mijn afspraak gewoon door kon gaan. wat mij betreft prima, geen probleem. Later bleek dat ze intussen al was doorverkocht aan een andere garagehouder.
Op zaterdag 8 februari ben ik samen met mijn vriend naar Ermelo gegaan, waar ze nu dus stond. Eigenlijk was ik niet van plan om al een auto te gaan kopen, beter eerst maar afrijden.. maar toch was ik wel een beetje nerveus, want op de foto's had ik wel gezien hoe leuk ze was. Nu ja, hield ik mezelf voor, in het echt kan ze nog tegenvallen. Maar dat deed ze niet!
Ze zit vol met leuke details, zoals de hoedenplank, die van skaileer is met een schuin ruitpatroon er in gedrukt, mooie stoffen stoelen en bank, een lintteller en twee-kleurige bekleding op de binnenkant van de deuren in een echt jaren-zestig patroon. En natuurlijk de mooie combinatie van donkerrode lak met een lichtgekleurd interieur.
Met mijn vriend een proefrit gemaakt en in het rustige gebied rond Ermelo ook nog even zelf achter het stuur gekropen, en ja, ze reed prima. Bovendien zit ik er met mijn 1.66m. heerlijk in en heb ik vanuit de auto goed zicht rondom.
Omdat ik er nog even over wilde nadenken, met de verkoper afgesproken om op maandag nog even contact op te nemen, wat prima was, op zondag kwam er toch geen koper langs.
's Maandags met de garagehouder gebeld en ja gezegd. Wegens eerder gemaakte afspraken die ik niet kon afzeggen en het feit dat de verkoper nog op vakantie ging, de afspraak gemaakt dat ik haar over een kleine drie weken op een vrijdag zou komen ophalen...de dag van operatie Cérise.
En hoe ze aan haar naam is gekomen...natuurlijk moest ze ook een mooie naam krijgen, net zoals haar mede-Peugeot 204 Éclair! Linda Vermeer heeft me daarbij geholpen, zij stelde de naam Cérise voor. Bedankt Linda, ik had het niet mooier en toepasselijker kunnen verzinnen!
Barbara de Bruin.
