Dit is een klef verhaal, u bent gewaarschuwd, en het wordt ook nog een vervolgverhaal. In de jaren tachtig werk ik in de weekenden op een Groninger pompstation. Ik zie er vaak leuke auto’s langskomen, daar is het immers weekend voor en de pomp zit aan de rijkere zuidkant van de stad. Legendarische klant is een oudere gesoigneerde plaatselijke advocaat, die zijn donkerblauwe Peugeot 604 tot aan de rand vult met gelode benzine. Hij tekent de cheque met een zwierige handtekening, dat moet ook wel met zijn prachtige achternaam.
Vaak komt er ook een Peugeot 403, een donkerblauwe. Een beetje een hippie-auto. Maar gebiologeerd kijk ik naar de handelingen terwijl het achterlicht volgegooid wordt. Ik had toen een vriendinnetje met een moeder die makelaar is en die hebben doorgaans een Polaroid-camera in huis. Er is beeld, hoe dan ook heel schimmig.
Maar vaak is het een kalme zondag, na een doorgaans drukke zaterdag. Zo'n zondagmiddag dat Ronald Koeman zijn Mercedes coupé aftankt en ik hem gretig handdoekenzegels overhandig. Zijn ouders wonen er in de buurt, hij zit zelf volgens mij in Eindhoven op dat moment, bij PSV, het is 1986.
Maar op die rustige momenten kijk ik in zo'n weekend in de zaterdagse Telegraaf, destijds het medium voor advertenties van klassiekers en oldtimers. Ik kringel een advertentie aan met een Peugeot 403 Break. In Limburg. Handig voor een Groninger, een verschijnsel dat vaker voor zal komen in mijn leven. Het is een restauratieklus, maar ach, je moet ergens beginnen.
Via een kennis benader ik een monteur, hij is net voor zichzelf begonnen en hij wil wel mee als ik de benzine betaal. Of eigenlijk ga ik met hem mee, want ik heb nog geen auto. Los van de aanschafprijs, is het fenomeen van een volle tank benzine en de kosten daarvan mij reeds bekend, het is immers mijn werk. En ik zie ervan af. De monteur heeft in zijn schuur nog wel een Peugeot 404 berline staan, uit 1975. Het kenteken afgegeven op mijn tiende verjaardag. En die is het dus geworden, mijn eerste auto. Met een verse APK na een paar maanden klussen. Maar dat is nu niet het verhaal. Want het begint dus met een 403. Die er niet kwam.
De zomer van 1986 wordt er ook een vakantiereis naar de Franse Zuidkust gepland. Met een vriend in een Mini, die we ook net grondig aangepakt hebben. 1 meter 92 past prima in een Austin Mini, en de 850 cc krijgen het wel mee. Bij bergop, of liever heuvelop, bleek het verstandig de versnellingspook vast te houden, die wilde bij meer belasting dan op de Emmabrug wel uit de versnelling springen. Daar kom je in Nederland dus niet zo snel achter.
Vaak komt er ook een Peugeot 403, een donkerblauwe. Een beetje een hippie-auto. Maar gebiologeerd kijk ik naar de handelingen terwijl het achterlicht volgegooid wordt. Ik had toen een vriendinnetje met een moeder die makelaar is en die hebben doorgaans een Polaroid-camera in huis. Er is beeld, hoe dan ook heel schimmig.
Maar vaak is het een kalme zondag, na een doorgaans drukke zaterdag. Zo'n zondagmiddag dat Ronald Koeman zijn Mercedes coupé aftankt en ik hem gretig handdoekenzegels overhandig. Zijn ouders wonen er in de buurt, hij zit zelf volgens mij in Eindhoven op dat moment, bij PSV, het is 1986.
Maar op die rustige momenten kijk ik in zo'n weekend in de zaterdagse Telegraaf, destijds het medium voor advertenties van klassiekers en oldtimers. Ik kringel een advertentie aan met een Peugeot 403 Break. In Limburg. Handig voor een Groninger, een verschijnsel dat vaker voor zal komen in mijn leven. Het is een restauratieklus, maar ach, je moet ergens beginnen.
Via een kennis benader ik een monteur, hij is net voor zichzelf begonnen en hij wil wel mee als ik de benzine betaal. Of eigenlijk ga ik met hem mee, want ik heb nog geen auto. Los van de aanschafprijs, is het fenomeen van een volle tank benzine en de kosten daarvan mij reeds bekend, het is immers mijn werk. En ik zie ervan af. De monteur heeft in zijn schuur nog wel een Peugeot 404 berline staan, uit 1975. Het kenteken afgegeven op mijn tiende verjaardag. En die is het dus geworden, mijn eerste auto. Met een verse APK na een paar maanden klussen. Maar dat is nu niet het verhaal. Want het begint dus met een 403. Die er niet kwam.
De zomer van 1986 wordt er ook een vakantiereis naar de Franse Zuidkust gepland. Met een vriend in een Mini, die we ook net grondig aangepakt hebben. 1 meter 92 past prima in een Austin Mini, en de 850 cc krijgen het wel mee. Bij bergop, of liever heuvelop, bleek het verstandig de versnellingspook vast te houden, die wilde bij meer belasting dan op de Emmabrug wel uit de versnelling springen. Daar kom je in Nederland dus niet zo snel achter.
Vakantie 1986
Vakantie. Waar het was, weet ik niet meer, maar bij een stop, vaak autogerelateerd, staan we bij een grote tuin voor een Chateau. En ergens, onder de bomen, staat een paarsblauwe 403 in het gras. Met de fotografische middelen van die tijd maak ik twee foto's. Ik was te schijterig het quasi verlaten terrein op te lopen. Het zaadje van de 403 lag te broeien. De kiemkracht bleef onverminderd, maar was op de plaats rust.
Ik kocht een hele serie 404's, want daar was ik toe veroordeeld. Alleen voelde dat niet zo, ik genoot van de 404. Zo nu en dan popte de 403 op, maar alle praktische bezwaren die men kan hebben, had ik ook. Geld en ruimte. Of liever, die twee had ik vaak niet. Nieuw aanbod, een break met drie carrosserieën en vele dozen onderdelen? Ik was waarschijnlijk nog steeds aan het puzzelen geweest. Recent reed ik nog in een prachtige break in de buurt, maar voor een ferme en eerlijke prijs. Ja, proefrit gemaakt, maar was dit het wel?
Ik kocht een hele serie 404's, want daar was ik toe veroordeeld. Alleen voelde dat niet zo, ik genoot van de 404. Zo nu en dan popte de 403 op, maar alle praktische bezwaren die men kan hebben, had ik ook. Geld en ruimte. Of liever, die twee had ik vaak niet. Nieuw aanbod, een break met drie carrosserieën en vele dozen onderdelen? Ik was waarschijnlijk nog steeds aan het puzzelen geweest. Recent reed ik nog in een prachtige break in de buurt, maar voor een ferme en eerlijke prijs. Ja, proefrit gemaakt, maar was dit het wel?
Peugeot 403 Coupleur Jaeger
Voor een andere vriend kocht ik ook alweer jaren geleden via ebay (hij had geen account en kende geen woord Frans) een Peugeot 403 Coupleur Jaeger. En als zogenaamde eigenaar heb ik deze met hem opgehaald uit de Corrèze. Mooi, maar geen schuifdak, en ik speelde slechts de eigenaar, inclusief prachtige proefrit met de halfautomaat in een land waar alles nog aangegeven stond op betonnen Michelinborden.
En zo gaan jaren voorbij. De 403 is niet weg te denken uit allerlei artikelen, een restauratieverslag in meerdere delen voor Klassiek en Techniek van een 403 cabriolet. Het resultaat nu mooier dan nieuw. Artikelen in het clubblad Le Lion. Als ik de kans krijg iets met een 403 te doen, doe ik het. Ik schreef ooit een artikel over La Bombe 403, over het neveneffect van de Salon in oktober, naast La Bombe Citroën. De DS19 die het automobiele landschap echt op zijn grondvesten deed schudden, terwijl iets verderop, op zijn eerste Salon er ook een Peugeot 403 stond.
En zo gaan jaren voorbij. De 403 is niet weg te denken uit allerlei artikelen, een restauratieverslag in meerdere delen voor Klassiek en Techniek van een 403 cabriolet. Het resultaat nu mooier dan nieuw. Artikelen in het clubblad Le Lion. Als ik de kans krijg iets met een 403 te doen, doe ik het. Ik schreef ooit een artikel over La Bombe 403, over het neveneffect van de Salon in oktober, naast La Bombe Citroën. De DS19 die het automobiele landschap echt op zijn grondvesten deed schudden, terwijl iets verderop, op zijn eerste Salon er ook een Peugeot 403 stond.
Afgelopen winter, neem dit letterlijk, zowel qua tijdstip als qua weer, sloeg de bom toch nog in bij mij. Via een Facebookvriend die ik voor het eerst in het echt ontmoette, kom ik tijdens een week vakantie in de Bourgogne oog in oog te staan met mijn 403. De afgelopen decennia heb ik een duidelijke voorliefde ontwikkeld voor een vroege, een eerste type. En onuitgesproken, eentje uit 1955.
Mijn eerste type 403
Na een tweede bezoek wordt de zaak besloten met een fles bubbels, het is half 12 in de ochtend. De 403 staat vanaf 3 oktober 1955 op kenteken en rijdt dus al rond voordat de Citroënbom inslaat. En de 403 is ongerestaureerd. Hoe dat kan? Wordt vervolgd.
Wim Noorman
Wim Noorman